Met meer dan 300 albums beoordeeld op HipHopDX dit jaar, is dit onze jaarlijkse lijst van de 25 beste hiphopalbums van de afgelopen 12 maanden, zoals bepaald door onze redactie. Met twee dozijn indrukwekkende releases van de mainstream en underground, gerespecteerde veteranen en langverwachte solo-debuten, zijn dit onze beste (of favoriete) albums, chronologisch gepresenteerd.
Diner en een film
door Brotha Lynch Hung
Vrijgelaten: 24 maart 2010
Etiket: Vreemde muziek
Hoogste kaartpositie: # 64
Producenten: Brotha Lynch Hung , Robert Rebeck, Justinn Axis Patton, Dustin DJ Epic Worswick, Michael Seven Summers, Dana Young MC McClain, Andrew Freddy Machete Hackler, Nasua N-Pire Hamilton
Gasten: Eerste graad The D.E., Don Rob, C-Lim, G-Macc, Record Executive, C.N.I., BZO, Tech N9ne , Krizz Kaliko, Ron Danzy, Tall Cann G, C.O.S., Snoop Dogg, Tha Dogg Pound
top 10 r&b-nummers van dit moment
Weinig mensen zagen dit komen uit Sacramento's O.G., Brotha Lynch Hung. Een van de meest lyrische en onderschatte gangsta-rappers aller tijden begon zijn Strange Music-trilogie met een gepolijste, volledig ontwikkelde versie van wat de voormalige X-Raided-protégé beroemd maakte in de underground van begin jaren '90. Lynch beïnvloedde Snoop Dogg en Tech N9ne, en Dinner and a Movie trok een Horror of master uit de vergetelheid.
Wat we toen zeiden:
Ongeacht wat men denkt over de slashings, de gebondenheid en de eetgewoonten die worden gesuggereerd in de rijmpjes van Dinner and a Movie, de eerlijkheid en bezorging die zich mengt met de Horror, maken van dit album zowel een briljant comeback-verhaal als een carrièremijlpaal.
Wu bloedbad
door Method Man, Ghostface Killah en Raekwon
Vrijgelaten: 31 maart 2010
Etiket: Def Jam Records
Hoogste kaartpositie: # 12
Producenten: BT, Wiskunde, Ty Fyffe, RZA, Digem Tracks Productions, Emile, Scram Jones
Gasten: Streetlife, Solomon Childs, Zonnegod, Inspectah Deck, Tracy Morgan, Trife Da God, Sheek Louch, Bully, Kevin Cossom
Vers van de hielen van Raekwons nieuw leven ingeblazen blauwdruk in Slechts 4 Cubaanse Linx gebouwd ... Pt. II vorig jaar werkte de chef samen met de oude rijmpartner Ghostface Killah en Method Man voor een Def Jam-melee van harde beats en harde rijmpjes. Wat oorspronkelijk was gepland als een aanval op de Wu-Tang Clan, was de nieuwste vlag in hun uitgebreide teambrede comeback onder leiding van dit trio.
Wat we toen zeiden:
Maar ongeacht waar men het tussen Shaolin's releases plaatst, Wu-Massacre staat op zijn eigen verdienste als een verzameling van drie legendarische emcees die tentoonstellen wat hen in de eerste plaats de legendarische status opleverde.
Voor belastingen
door yU
Vrijgelaten: 12 april 2010
Etiket: Mello Music Group
Hoogste kaartpositie: Nvt
Producenten: yU, Slimkat87, Kev Brown, Bilal Salaam, Oddisee
Gasten: Bilal Salaam, I.Q., Isabella Banneker, ERK, Omun, Grap Luva, Finale , OP Swamp81
De yU van Diamond District hielp vorig jaar bij het maken van een favoriet bij fans In The Ruff . Alleen, Voor belastingen is een meesterwerk met vier nummers dat aanvoelde als gemaakt in de late jaren '90 underground Hip Hop gloriejaren. De emcee van Washington DC maakte een album van Everyman dat raakte over indianen, geduld bij het betalen van contributie en de mist van oorlog.
Wat we toen zeiden:
Voor belastingen is een ode aan hiphop voordat alles het ingewikkeld maakte. Voordat het geld van onze cheque werd afgehaald, waren we ergens met onze koptelefoon bezig met het omhelzen van elke maat, beat en scratch. u stelt ons in staat om dat nog een keer te doen.
Suite # 420
van Devin the Dude
Vrijgelaten: 20 april 2010
Etiket: E1 Entertainment
Hoogste kaartpositie: # 85
Producenten: Devin the Dude , Q-Stone, Mirawange, L-Dog, Mike Dean, C-Ray, Midas, Quest
Gasten: Odd Squad, Tony Mac, Jugg-Mugg, Smit-D, Korey-B, Ced-B, 14K, Scool Boy, Alpha-Bet-D
Hip Hop in 2010 is net zo polariserend als altijd, waardoor een Everyman als Devin The Dude veel leuker wordt. Terwijl Devins laatste album een beetje te zacht was, Suite 420 raakt de juiste noten. Laat je niet misleiden, The Dude heeft de formule niet veranderd. 420 gaat nog steeds over wiet (What We Be On), vrouwen (I Gotta Ho) en wiet (We Get High) en vrouwen (It’s On You). Hoewel dat misschien eendimensionaal en verre van origineel klinkt, doet niemand het zoals The Dude.
Wat we toen zeiden:
Devin The Dude's Suite 420 werkt zo goed omdat het precies doet wat muziek, niet alleen hiphop, hoort te doen: levenservaringen op een plezierige, verteerbare manier vastleggen. Dus zet dit aan en rol er een op, haal je mobiele telefoon tevoorschijn om een luchtje te sms'en, of pak een paar brouwsels en geniet van de kameraadschap van je eigen vreemde team. Wat je keuze ook is, vergeet niet Devin uit te nodigen voor de lol.
Marcberg
door Roc Marciano
Vrijgelaten: 4 mei 2010
Etiket: Fat Beats Records
Hoogste kaartpositie: Nvt
Producent: Roc Marciano
In een tijd waarin hiphop wordt ontsierd met half-assed releases van een schare aan carbon copy-acts, heeft Roc Marciano’s Marcberg komt uit als niets minder dan een wonder. De voormalige Flipmode Squad-aluin beweert dat hij een van de meest originele en opwindende artiesten van Hip Hop is, met zijn bloedstollende '90s throwback van een debuut. Roc Marcy, die zowel emceeing- als productietaken afhandelt, bepaalt de norm voor onafhankelijk kunstenaarschap met zijn stoffig gegroefde sampling en keiharde straatverhalen. Zoals het debuut van de Ultramagnetic MC's in 1988 Kritische beatdown , Marcberg is een sonische krachttoer die door luisteraars misdadig kan worden genegeerd.
Wat we toen zeiden:
In een branche vol copycats en kittens staat Roc Marciano klaar om de onbetwiste kampioen te worden. Marcberg is een keiharde, berouwvolle klassieker gebaseerd op dezelfde ethische code die het gouden tijdperk zo onberispelijk maakte. Vergeet de kleine Mac; Roc Marciano is degene die de titelriem draagt.
Revoluties per minuut
door Reflection Eternal
Vrijgelaten: 18 mei 2010
Etiket: Warner Brothers / Asylum Records / Blacksmith Music
Hoogste kaartpositie: # 17
Producenten: Hallo-Tek , Jay Electronica
Gasten: Res, Bun-B, Estelle, J. Cole, Jay Electronica, Mos Def, Chester French, Bilal
We hebben tien jaar gewacht op Talib Kweli en DJ Hi-Tek om een vervolg te geven aan hun aantoonbaar perfecte Gedachtengang Rawkus-debuut. Beiden maakten vorderingen in hun respectievelijke carrières, het duo ging verder waar ze waren gebleven met scherp commentaar, veel lage bassen en tekenen van hun groei. Album afsluiter My Life is een felle herinnering waarom Kweli's botte eerlijkheid hem tot een van de meest soulvolle emcees van de afgelopen 13 jaar heeft gemaakt.
Wat we toen zeiden:
Het is niet elke dag dat een paar getalenteerde muzikanten beloven samen terug te keren om twee keer een blikseminslag te maken ... en het ook echt te menen. Met Reflection Eternal terug in de plooi met Revoluties per minuut , zal wachten nog 10 jaar op hun volgende album onmogelijk lijken.
Verre familie
door Nas & Damian Marley
Vrijgelaten: 18 mei 2010
Etiket: Universal Republic / Def Jam Records
Hoogste kaartpositie: # 4
Producenten: Damian Marley, Stephen Marley
Gasten: K’Naan, Stephen Marley, Dennis Brown, Lil Wayne , Joss Stone
Het meest wereldwijd georiënteerde rapalbum van 2010 is een keerpunt voor Nas. De emcee werkte samen met Damian Jr. Gong Marley's vaardige productiehand en snelle raps maakten een thematisch meesterwerk. Het duo verenigde stijlen, culturen en continenten in een muzikaal proefschrift over zwarte muziek. Net als de geweldige jazzalbums van weleer, heeft deze muzikale ontmoetingsplaats voor het duo geschiedenis geschreven en zal het van invloed zijn op wat komen gaat voor beiden.
Wat we toen zeiden:
Van voor naar achter, dit album biedt geen opvulling en heeft inhoud. In een genre-verbuigende inspanning slaagt het duo erin om een samenwerking van het beste van twee werelden te creëren zonder iets in gevaar te brengen - een prestatie die zelden wordt gezien. De relativiteit tussen Nas en Marley komt zowel in deze muziek naar voren als in hun boodschap, aangezien beide mannen een maatstaf vormen in hun rijke carrière.
Ik F * cking Hate Rappers
door PackFM
Vrijgelaten: 25 mei 2010
Etiket: QN5 Records
Hoogste kaartpositie: Nvt
Producenten: Tonedeff, Domingo, Kno, J-Zone, Marco Polo, Deacon the Villain
Gasten: Diaken de slechterik, heerschappij, gifpen
Als we nikkel hadden voor elke keer dat we zeiden dat we f * cking hate rappers waren, hadden we waarschijnlijk met pensioen kunnen gaan toen Ja Rule nog steeds relevant was. Maar uiteindelijk heb je nergens last van, en dat is precies waarom PackFM's tweede release slaagt. Het album is een briljant bedachte klaagzang over de gloriedagen van rapmuziek toen de verdienste van een emcee niet werd afgemeten aan zijn verhandelbaarheid of zijn sieraden, maar aan zijn rauwe talent en passie voor de muziek. Dus hoewel we misschien f * cking hate rappers f * cking, we f * cking love emcees zoals PackFM die vaardigheden hebben om te bewijzen wat er nodig is in deze rapwereld.
Wat we toen zeiden:
In minder dan 40 minuten toont hij zijn groei van slagman tot een kunstenaar die in staat is om een solide stuk werk af te leveren zonder prekerig of gekunsteld te klinken. Zelfs indien Ik F * cking Hate Rappers blijkt een album te zijn dat in 2010 onder de radar gaat, over jaren kunnen we het heel goed hebben over de betekenis ervan op grotere schaal.
De goede zon
door Homeboy Sandman
Vrijgelaten: 1 juni 2010
Etiket: High Water Music
Hoogste kaartpositie: Nvt
Producenten: Core Rhythm, 2 Hungry Bros., Ski Beatz, M Slago, Psycho Les, Ben Grymm, KO Beatz, DJ Spinna, Thievin ’Steven, Kentron the Mastadon, J57
Gasten: Fresh Daily, John Robinson, Daniel Joseph
Het is niet moeilijk om te zeggen dat Homeboy Sandman het beste cadeau heeft voor cadans en rijmpatronen aan deze kant van Eminem. Omdat hij een beetje lijkt op je biologieleraar uit de tiende klas en geen enkele wens heeft om een radio-single te maken, hoogstwaarschijnlijk gemist De goede zon . Of je nu al Sandman gebruikt of niet, gebrek aan toegang tot de productie van het Dr. Dre-type betekent dat je nooit het ongeluk zult hebben om snel door een blindganger als Crack A Bottle te gaan. Maar de manier waarop hij de off-kilter beats die hij krijgt vermoordt, betekent dat je waarschijnlijk een paar overweldigende beats zult hebben. Wat zei hij net? momenten tijdens het terugspoelen van bezuinigingen zoals Sand Be The Broham.
Wat we toen zeiden:
Van microfoon tot stekker, De goede zon is een gestroomlijnd aanbod boordevol meedogenloze, genre-pushende muzikaliteit, buitenaardse rijmschema's en contextuele relevantie. Het is het type album waarbij de som van het geheel groter is dan elk afzonderlijk deel; een verzameling nummers zo solide en zo goed geplaatst dat ze samen het album in een ijle lucht tillen.
Herstel
door Eminem
Vrijgelaten: 18 juni 2010
Etiket: Aftermath / Shady / Interscope Records
Hoogste kaartpositie: # 1 (meerdere keren)
Producenten: Eminem, Just Blaze, DJ Khalil, Mr. Porter, Dr. Dre, Boi-1da, Supa Dups, JG, Emile, Jordan Evans, Matthew Burnett, Jim Jonsin, Script Shepherd, Nick Brongers, Alex da Kid, Havoc, Magneto7
Gasten: Kobe, P! Nk, Lil Wayne , Rihanna
Herstel was de perfecte titel voor het zevende album van Eminem. Niet alleen omdat het de titulaire metgezel was van 09's Terugval , maar omdat Em eindelijk klonk alsof hij echt weer de emcee was die rond de eeuwwisseling de wereld overnam. Het album is zeker niet perfect en ook niet zijn beste, maar Em heeft zijn beste album in zeven jaar gemaakt. Wat nog belangrijker was, zijn buitenaardse emcee-vaardigheden bleven evolueren en hij had opnieuw een onderwerp om aan te pakken.
Wat we toen zeiden:
Het duurde zeven jaar van vechten door persoonlijke tragedie en drugsverslaving voordat Em zijn eigen moment van duidelijkheid vond. En nadat hij het had gevonden, zijn beats zoals die hij Jay-Z leverde opvallend afwezig. Geen van beide zijn per se negatieven. Ze zorgen gewoon voor een verwarrend uitstekende luisterervaring.
Hoe ik overkwam
door The Roots
Vrijgelaten: 22 juni 2010
Etiket: Def Jam Records
Hoogste kaartpositie: # 6
Producenten: uestlove, Richard Nichols, Rick Friedrich, Dice Raw, Alecktrick.Kom, Black Thought, Diplo, Ray Angry, Jeremy Grenhart, Karl Jenkins
Gasten: Amber Coffman, Angel Deradoorian, Haley Dekle, Truck North, P.O.R.N., Dice Raw, Monsters of Folk, Blu, Phonte, Patty Crash, Joanna Newsome, STS, John Legend, Peedi Crakk
Tussen het jongleren met hun doordeweekse taken S avonds laat met Jimmy Fallon vonden The Roots de tijd om een van hun beste albums tot nu toe te maken. De derde, in de albums met een donkerder thema van The Roots, Hoe ik overkwam raakte God en eenzaamheid, stedelijke overleving en doorzettingsvermogen aan met een briljant, vloeiend thema en een enorme soundscape. De productie van? uestlove blijft zich uitbreiden, aangezien Black Thought de microfoon meer dan normaal deelde en tot het plezier van velen in gezongen vocalen werkte.
Wat we toen zeiden:
The Roots hebben een album gemaakt dat niet kan worden geschud, verpakt in buzz-singles of begrepen, tenzij het gedurende 42 en een halve minuut wordt verteerd zonder de naald aan te raken. Maar de meest geliefde band van Hip Hop heeft het deze keer niet eens over muziek. Sprekend tot al hun publiek van de afgelopen 23 jaar, zijn The Roots emotioneel tastbaar zoals ze ooit zijn geweest, en of het nu gaat om schulden, depressie of goddelijke tussenkomst, ze lopen met ons allemaal over de brug.
Sir Lucious Leftfoot: zoon van Chico Dusty
door Big Boi
Vrijgelaten: 5 juli 2010
Etiket: Purple Ribbon / Def Jam Records
Hoogste kaartpositie: # 3
Producenten: Big Boi, Maleis, Mr. DJ, Organized Noize, Salaam Reli, Scott Storch, JBeatzz, Terrence Knightheet Culbreath, Andre3000, kleine Jon , Royal Flush, DJ Speedy, DJ Cutmaster Swiff
Gasten: Sleepy Brown, Joi, Vonnegut, Cutty, Big Rube, T.I. , Khujo Goodie, Yelawolf, Jamie Foxx, Janelle Monae, George Clinton, Too Short, Sam Chris, B.o.B. , Gucci Mane, Broodje B, Project Pat
De muzikale identiteit van Andre Big Boi Patton kwam dit jaar tot leven Sir Lucious Left Foot . Voorbij de Speakerboxx / The Love Below Metgezelalbums uit het midden van de tien jaar weerlegde dit werk de overtuiging dat Big Boi in de schaduw van Andre 3000 leeft. In plaats daarvan was de gespreide Funk en positiviteit die op dit album te horen waren, met doordachte liefdesjams met elkaar verweven, een ander aangrijpend moment in de bijna vlekkeloze Outkast-traditie.
Wat we toen zeiden:
Big Boi vliegende solo is niet zo goed als een Outkast-album, maar het dient als een geweldig aperitief totdat de volgende komt. Wanneer 2011 aanbreekt, zullen we dit waarschijnlijk terugkijken als een van de beste aanbiedingen van het jaar.
Doornenkroon
door Rakaa
Vrijgelaten: 20 juli 2010
Etiket: Deacon Records
Hoogste kaartpositie: Nvt
Producenten: Sid Roams, King Jahzzy, Exile, DJ Babu, Oh No, DJ Honda,! Llmind, DJ Rhettmatic & Eric Bobo, Alchemist, El-P, Evidence
Gasten: Aloe Blacc, Mad Lion, KRS-One , Tasha (ook bekend als Yoon Mi Rae), Tiger JK (Drunken Tiger), Roscoe Umali, BIGRYZN (CHIEFSONS), MOSHPIT (CHIEFSONS), Dumbfoundead, Tassho Pearce, Tablo (Epik High), Mithra Jin (Epik High), Jay Jablas King Kapisi, Krondon, Noelle Scaggs, Evidence, Defari, Fashawn, Chali 2na
Bijna 15 jaar na zijn opnamecarrière ontketende Rakaa Iriscience van Dilated Peoples zijn solodebuut. Doornenkroon werd door de artiest omschreven als politiek, maar het album had genoeg harde beats en scratch refreinen om het feest in beweging te houden met het derde oog wijd open. Delilah is de kroon op de productie van Evidence, aangezien Rakaa de kloof overbrugde naar de ondergrondse westkust van vandaag met Fashawn, terwijl Defari en Mad Lion er weer uitkwamen.
Wat we toen zeiden:
De rapper uit Los Angeles gebruikt dit als een kans om zijn doel te bereiken om een hogere bewustzijnsstaat te bereiken door samen te werken met collega-artiesten die zijn unieke visie delen op een wereld verenigd door rechtvaardigheid, begrip en hiphop.
Teflon Don
door Rick Ross
Vrijgelaten: 20 juli 2010
Etiket: Def Jam Records
Hoogste kaartpositie: #twee
Producenten: J.U.S.T.I.C.E. League, The Inkredibles, No I.D. , Kanye West, DJ Clark Kent & The Remedy, Danja, Lex Luger, The Olympicks
Gasten: Jay-Z, John Legend, Cee Lo Green, T.I. , Jadakiss, Erykah Badu, Kanye West, Ne-Yo, Trey Songz, Diddy, Gucci Mane, Styles P, Drake, Chrisette Michele, Raphael Saadiq
Elk jaar weet Rick Ross het soort zelfveroorzaakte schandalen te overleven die Rap-carrières meestal ruïneren door een album te laten vallen met het soort pakkende liedjes dat je alleen zingt als je alleen in de zweep zit - met de ramen helemaal open. In 2010, zonder foto's van een correctionele officier of door 50 Cent gesponsorde shopping-uitstapjes, was het enige waarop we ons moesten concentreren de muziek. Teflon Don toonde niet alleen eersteklas productie van de gebruikelijke verdachten van Kanye West en J.U.S.T.I.C.E. Liga. Ross gebruikte zijn ondergewaardeerde oor ook voor de productie door Clark Kent en Lexx Luger-aanbiedingen op te nemen om een beetje zelfreflectie en een voortdurend verbeterende flow te tonen in plaats van de gebruikelijke cut and paste coke-anthems.
Wat we toen zeiden:
Hij heeft een manier gevonden om meer in zijn muziek op te nemen zonder zijn missie in gevaar te brengen, zoals blijkt uit een verkorte tracklist en minder afhankelijkheid van sterke verhalen over cocaïnedromen. Ross verwijst prominent naar zijn verlangen om een meer dan levensgrote figuur te worden, en na verloop van tijd kan die karakterisering worden vervuld. Voorlopig zal het echter prima werken om muziek van goede kwaliteit te maken tegen een respectabel tempo.
The Darkside Vol. 1
door Fat Joe
Vrijgelaten: 27 juli 2010
Etiket: E1 Entertainment
Hoogste kaartpositie: # 27
Producenten: Scram Jones, Cool & Dre, Just Blaze, DJ Infamous, Scoop Deville, Raw Uncut, Streetrunner, DJ Premier
Gasten: Clipse, Cam'ron, Young Jeezy, Trey Songz, Rico Love, R.Kelly, Too Short, T.A., Lil Wayne , Busta Rhymes
nieuw uitgebrachte r&b-albums
Het enige wat je hoeft te doen is een aflevering van MTV Cribs opzoeken om te zien hoe winstgevend catering voor het ringtone-publiek was voor Fat Joe. Maar helaas, nummers als Make It Rain zijn niet bepaald goed voor de levensduur van een carrière. Geef Joe dus de eer om naar zijn fans te luisteren en zowel muzikaal als sonisch terug te keren naar de gewelddadige, schurende stijl die hem in de eerste plaats populair maakte. De donkere kant was niet zozeer zijn eerdere oversteekpogingen aan het corrigeren, maar Joe bracht zijn Phantom terug naar het blok met ongeveer een dozijn gewapende knokploegen achterin.
Wat we toen zeiden:
Dit is gemakkelijk Fat Joe's best geproduceerde album in meer dan een decennium - maar dat is niet de sleutel tot het succes van dit album. Om welke reden dan ook, Joe geloofde jarenlang dat hij het naar zuidpoot moest schakelen om te overleven, maar hier is hij op een grote manier teruggekeerd naar zijn D.I.T.C.-minded roots.
Trill O.G.
door Bun B
Vrijgelaten: 3 augustus 2010
Etiket: Rap-A-Lot Records / Fontana Records
Hoogste kaartpositie: # 4
Producenten: Steve Below, J.U.S.T.I.C.E. League, Drumma Boy, Boi-1da, DJ B-Do, Big E, Play-N-Skillz, DJ Premier
Gasten: J. Prince, Drake, T-Pain, Young Jeezy, 2Pac, Trey Songz, Pimp C, Bluesman Ceddy Saint Louis, Gucci Mane, Yo Gotti, Twista, Play-N-Skillz, Latoya Luckett
Bun B sloot zijn trilogie af met evenwicht. De schokkende prestatie leverde audio-bewijs van de correlatie tussen UGK en 2Pac, samen met een goede samenwerking tussen DJ Premier en Bun. Bovendien, in een jaar dat gedeeltelijk werd gedomineerd door Drake, werd de veteraan geëerd door Drizzy, Gucci en Jeezy als een voorvader van het populaire geluid.
Wat we toen zeiden:
Uiteindelijk blijven fans achter met een aangename afsluiting van een gerespecteerde serie, en een van de meest gerespecteerde stemmen van Hip Hop overtreft nog steeds de overgrote meerderheid van zijn leeftijdsgenoten.
Dood Devil Hills
door DJ Muggs versus Ill Bill
Vrijgelaten: 31 augustus 2010
Etiket: Fat Beats Records
Hoogste kaartpositie: Nvt
Producent: DJ Muggs
Gasten: Sick Jacken, Sean Price, O.C. , B-Real, Slaine, Everlast, Q-uniek , Raekwon, Chace Infinite, Vinnie Paz, Uncle Howie, Eric Bobo, Steve Ferlazzo
Terwijl Dood Devil Hills is niet Muggs 'eerste samenwerking met een enkele presentator, het is verreweg zijn sonisch indrukwekkendste en meeslepende project van het soort tot nu toe. Veteraanrijder Ill Bill is in zijn element over de meeslepende productie van de Cypress Hill-producer, lyrisch sparren met heavy-hitters zoals Raekwon, O.C. en Sean Price. Het belangrijkste is echter Dood Devil Hills is een geheel samenhangend meesterwerk, een welkome zeldzaamheid in een industrie die wordt aangedreven door de kracht van de single.
Wat we toen zeiden:
Het is maar goed dat duizenden van ons dit monument voor oom Howie keer op keer te horen krijgen, want Dood Devil Hills is een album dat eenmaal begonnen is, alleen op de goede manier kan worden afgemaakt - helemaal tot aan het einde.
1212
door 7L & Esoteric
Vrijgelaten: 12 oktober 2010
Etiket: Vlieg casual creatief
Hoogste kaartpositie: Nvt
Producenten: 7L & Esoterisch
Gasten: Celph Titled, Inspectah Deck, Sadat X, Alchemist, Evidence, Ill Bill, Reef the Lost Cauze, Vinnie Paz, Statik Selektah
Na vier jaar soloprojecten, 7L en Esoteric’s 1212 is een sprekende herinnering aan waarom het duo uit Boston zo'n onberispelijke reputatie vergaarde in ondergrondse kringen. Op het album komen ze terug in vechtvorm, omdat zowel Es als 7L hun toch al bijna onberispelijke vaardigheden verbeteren. 1212 is moderne underground hiphop op zijn best: een natuurlijke samensmelting van het geluid van de nieuwe school en het ethos van de oude school.
Wat we toen zeiden:
Sinds hun debuut in 2001 Het doel van de ziel heeft het duo de oren laten rinkelen met hun combinatie van harde beats en superlyrische rijmpjes. Nu, na vier jaar solo- en zijprojecten, komen 7L en Es weer samen met misschien wel een van hun meest sonisch diverse en tekstueel gedreven inspanningen tot nu toe, 1212 .
De dood is stil
door Kno
Vrijgelaten: 12 oktober 2010
Etiket: APOS-muziek
Hoogste kaartpositie: Nvt
Producent: Kno
Gasten: Natti, Nemo Achida, Deacon the Villain, Thee Tom Hardy, Tunji, Sheisty Khrist, Substantial, Tonedeff
The Cunninlynguists 'Kno (f / k / a DJ Kno) wordt vaak ondergewaardeerd als producer, laat staan zijn sporadische emcee-werk. Zoals zoveel albums dit jaar, De dood is stil is een goed uitgevoerd concept dat met diepe emotie en gedachte naar sterfelijkheid en verlies kijkt. Kno's nieuwste geluid vertoont groei, terwijl zijn verzen teruggaan naar de korte glimp van zijn ziel die voor het eerst werd gehoord Zal rap voor eten . Meer emcees en luisteraars moeten kennis maken met Kno.
Wat we toen zeiden:
Het respect dat hij heeft voor het maken van beat door zijn sample-arsenaal in de schaduw is een zeldzaamheid, vooral in het huidige internettijdperk. Voor een producer die precies weet wat een publiek beweegt en hoe hij die geheimen het beste verborgen kan houden, is zijn beslissing om zoveel van zijn eigen rijmpjes aan te pakken des te raadselachtiger.
Gasmasker
van The Left
Vrijgelaten: 22 oktober 2010
Etiket: Mello Music Group
Hoogste kaartpositie: Nvt
Producent: Apollo Brown
Gasten: Kool G Rap , Mu, Hassan Mackey, Paradime, Invincible, Marvwon, Guilty Simpson, Finale, Frank West
Er zijn tijden dat good old back to basics Hip Hop-albums mislukken, omdat ze de winnende blauwdruk uit het gouden tijdperk nemen en er een goedkope versie van maken. De motivatie is geweldig, de uitvoering niet. Breakout-producer Apollo Brown liet dat niet gebeuren Links . Samen met emcee Jounalist 103 en DJ Soko levert hij echte hiphop op school op zijn best. Gewoon halsbrekende beats en gruizige rijmpjes, geen toeters, geen fluitjes.
Wat we toen zeiden:
Sommige luisteraars denken dat misschien Gasmasker zou meer veelzijdigheid moeten hebben; want als The Left eenmaal hun groove heeft gevonden, veranderen ze het zelden alleen maar om een vreemd element aan hun formule toe te voegen ... Ironisch genoeg, door een essentie uit het verleden te heroveren, verstevigt The Left hun plaats in afspeellijsten en diskwisselaars van de toekomst.
Negentien negentig nu
door Celph Titled & Buckwild
Vrijgelaten: 22 oktober 2010
Etiket: Geen slaapopnames
Hoogste kaartpositie: Nvt
Producent: Buckwild
Gasten: Verraad, Vinnie Paz, Apathy, Ryu, Esoterisch , F.T., R.A. the Rugged Man, Sadat X, Grand Puba, A.G., O.C. , Diamond D, Chino XL, Majik Most, Dutchmassive, Mista Sinista (krassen)
Hoewel het vooruitzicht van vintage Buckwild-productie voor veel luisteraars de belangrijkste trekpleister van het album kan zijn, zijn het de microfoonwiskunde van Celph die het Negentien negentig nu een van de beste underground Hip Hop-releases van het afgelopen decennium. Van het begin tot het einde is het album een zalige en broodnodige sonische trip down memory lane, van Buck's explosieve sample-zware productie tot Celph's ongehinderde lyrische aanval. Maar het duo doet meer dan de jaren '90 terug in de muzikale plooi brengen; ze bewijzen dat het gouden tijdperk was waar enkele van de beste en meest creatieve hiphop werd gemaakt.
Wat we toen zeiden:
In een tijdperk waarin commerciële belangen elke beweging van hiphopmuziek met ijzeren greep beheersen, Negentien negentig nu is een verbluffende terugkeer naar de stijl van dingen uit het midden van de jaren '90. Gewapend met een volle, suggestieve productie en enkele van de moeilijkste maten die mensen horen, bewijzen Celph Titled en Buckwild dat het gouden tijdperk nog lang niet voorbij is.
Mijn mooie donkere gedraaide fantasie
door Kanye West
Vrijgelaten: 22 november 2010
Etiket: Roc-A-Fella / Def Jam Records
Hoogste kaartpositie: # 1
Producenten: Kanye West, geen I.D. , Mike Dean, Jeff Bhasker, Emile, Plain Pat, Andrew Dawson, RZA, DJ Frank-E, S1
Gasten: Kid Cudi , Raekwon, Jay-Z, Rick Ross, Nicki Minaj, Bon Iver, CyHi Da Prynce, Pusha T, RZA, John LEgend, Tony Williams, Rihanna, Fergie, The-Dream, Alicia Keys, Beyonce, Elton John, Charlie Wilson, Elly Jackson, Ryan Leslie
Kanye West heeft misschien net zoveel tegenstanders als fans, en het is onwaarschijnlijk dat een album dat hij uitbrengt hen ooit zal plezieren. Donkere fantasie heeft perfecte of bijna perfecte beoordelingen gekregen van vrijwel elke bron die albums meer beoordeelt. Een prestatie die je zelden hebt gezien. Houd van of haat de man, niemand kan ontkennen dat hiphop - en muziek in het algemeen - een betere plek zou zijn als iedereen de zorg, aandacht en moeite zou steken die Kanye in elke plaat steekt die hij maakt.
Wat we toen zeiden:
Van negen minuten durende douchebag-manifesten, tot het inschakelen van een A-lijst Grammy-ensemble tot het stuk maken van zijn album voor de massa elke vrijdag, Mijn mooie donkere gedraaide fantasie tart logica en negeert conventies. Of het nu gaat om het erkennen van zijn fouten, het meten van zijn macht of het fantaseren over een vrouw met Kristina Rose, Kanye West vindt een manier om met iedereen om te gaan.
The Hunger For More 2
door Lloyd Banks
Vrijgelaten: 22 november 2010
Etiket: G-Unit / EMI-records
Hoogste kaartpositie: # 25
Producenten: Cardiak, Grandz Muzik, Bliz Money, Nick Speed, Prime, Ryan Leslie, Greg G’Sparkz Ford, Jr., Dirk Pate, The Watcherz, Dready, J.U.S.T.I.C.E. League, Frank Dukes
Gasten: Tony Yayo, Styles P, 50 Cent, Pusha T, Juelz Santana, Ryan Leslie, Swizz Beatz, Kanye West, Fabolous, Akon, Lloyd, Jeremih, Raekwon
Net zoals Raekwon de Wu-Tang Clan misschien heeft opgefrist met een vervolg, zo deed Lloyd Banks dat met G-Unit. De onderbaas van Queens bracht een kritische succesfactor voor de groep en het trio na hun overstap van spraakmakende Interscope naar DIY EMI Records-distributie. Het album opende Banks niet alleen voor samenwerking, maar was ook fan-gefocust op de sterkste lyrische attributen van de Punchline King. Lloyd Banks maakte een geweldige comeback met een album dat hem terugbracht naar zijn roots, en fungeerde als major label polish-remover.
Wat we toen zeiden:
Banks heeft zijn geluid hersteld en duidelijk gemaakt dat hij nog steeds een belangrijke kracht is waarmee rekening moet worden gehouden in het Rap-spel.
Wen aan ons
door DJ Premier & Year Round Records
Vrijgelaten: 7 december 2010
Etiket: Records het hele jaar door
Hoogste kaartpositie: Nvt
Producent: DJ Premier
Gasten: Blaq Poet, NYGz, Khaleel, Nick Javas, Dynasty, Young Malay, Grand Puba, KRS-One , The Lady of Rage, Freddie Foxxx, Royce Da 5’9 ″, Joell Ortiz, Teflon, Styles P, MC Eiht, Saigon, Papoose
Afgezien van de minderheid van jongeren die zich vertrouwd hebben gemaakt met de klassieke jaren 90-catalogus, betekent een Gang Starr-fan meestal dat je officieel buiten de doelgroep van de 18-24-jarigen van Amerika valt. Dat onderscheid zou een twistpunt kunnen zijn als Premier om dergelijke dingen geeft. Wen aan ons laat zien dat hij dat duidelijk niet doet, en we zijn er allemaal beter in. Als zodanig besteedt Premier het grootste deel van een uur aan het serveren van het soort ploeterende baslijnen en gelaagde samples waardoor emcees van kust tot kust zijn beats opzoeken. Jay-Z en Nas bevatten misschien niet meer een Premier-beat op elk album, maar de combinatie van wederzijds respect en soms pure eerbied van Premo zorgt voor het soort chemie dat niettemin een grote troostprijs is.
Wat we toen zeiden:
De kenmerkende zware baslijnen en aangepaste drumkits van DJ Premier zijn aanwezig, samen met de verwachte hoorns en zelfs een paar broeierige orgels voor een goede maat. Hoewel nummers als Policy en 5% opzettelijk een vintage, analoog geluid hebben, lijkt niets op het album gedateerd.
Apollo Kids
van Ghostface Killah
Vrijgelaten: 21 december 2010
Etiket: Def Jam Records
Hoogste kaartpositie: Nvt
Producenten: Frank Dukes, Shroom, Sean C. & LV, Scram Jones, Yakub, Pete Rock, Chino Maurice, Big Mizza, Anthony Acid, Jake One
Gasten: Killah Priest, GZA, Busta Rhymes, Cappadonna, Trife Da God, Joell Ortiz, Game, Black Thought, Sheek Louch, Shawn Wigs, Sun God, Raekwon, U-God, Method Man, Redman
Ghostface deed het weer. Het meest consistente lid van Wu-Tang Clan heeft een album gemaakt dat de kernfans tevreden stelde, met harde teksten, geweldige Soul-samples en geen concept nodig. Harde beats, harde rijmpjes, wat willen we nog meer?
