Terug met een wraak
Eind jaren negentig en begin jaren 2000 bereikte underground hiphopmuziek nieuwe creatieve en sonische hoogten. Collecties zoals Rawkus ' Soundbombing serie typeerde de ontluikende onafhankelijke scène van New York, terwijl in latere jaren collectieven zoals het leger van de farao's en de weermannen de ondergrondse stormenderhand veroverden. En tijdens dat hiphoptijdperk waren er maar weinig andere artiesten die de ontluikende scene van Boston beter vertolkten dan 7L & Esoteric.
Nu, na vier jaar solo- en zijprojecten (waaronder werk met de eerder genoemde AOTP), is het Beantown-duo terug met hun vijfde album 1212 , met dank aan Fly Casual Creative. Maar toch in de korte tijd tussen hun release in 2006 Een nieuwe dope en nu is het gezicht van hiphop drastisch veranderd door de steeds groter wordende invloed van internet. 7L & Esoteric praten met HipHopDX's Underground Report over hoe ze zijn gegroeid als artiesten sinds hun debuut in 2001 Het doel van de ziel , maar ook hoe hun liefde voor old school hiphop vandaag de dag nog steeds hun muziek informeert.
HipHopDX: 1212 is je eerste album als duo sinds 2006 Een nieuwe dope . Wat was je doel qua sound en the over
alle richting die jullie, nu dit je eerste album als groep in vier jaar is?
Esoterisch: Ik denk dat we gewoon de richting namen die we altijd wilden inslaan, maar gewoon een heel natuurlijke stroom behouden en er niet te veel over nadenken, waar we proberen een bom of iets dergelijks te verspreiden. We maken gewoon een raprecord en ik denk dat veel van de mensen door wie we werden beïnvloed op die manier raprecords hebben gemaakt en gemaakt. Soms wordt er een beetje te veel gerekend en met voorbedachten rade gedaan bij het maken van veel van de nieuwere Hip Hop-releases en ik denk dat deze joint [ 1212 is dat niet]. [7L] sloeg me met een paar beats, ik maakte een paar beats en legde gewoon neer wat in me opkwam. Het was een natuurlijke vooruitgang voor ons.
DX: Een van de dingen die me echt opvielen op dit album, is dat nummers als Bare Knuckle Boxing en 12th Chamber bijna aanvoelen als een terugkeer naar je oudere albums. Tegelijkertijd hebben jullie echter zeker een stap voorwaarts gezet in het werken met nieuwe productiestijlen en songconcepten. Wat was je geesteskader met betrekking tot het benaderen van de verschillende aspecten van het schrijven van nummers voor dit album?
7L: Ik denk dat één ding waar we in de loop der jaren altijd bekend om stonden, was ... gewoon ons soort geluid hebben: kwaliteitsbeats en songteksten. Ik denk dat met dit [album], voor zover wij samenwerken ... op beats of wat dan ook ... ik denk dat dat zeker in deze plaat en op [2006's] Een nieuwe dope … Met dit [album] was het daar een soort verlengstuk van, waar als op Een nieuwe dope , Ik denk dat we aan het experimenteren waren met nieuwe geluiden. Ik denk dat we het terug hebben gebracht naar waar we bekend om staan [op 1212 ], voor zover dope beats [met] een meer Hip Hop-basis… [de samenwerking] kwam natuurlijker uit. Zoals [Esoteric] zei, we dwongen niets, dus ik denk dat het proces meer met de stroom meeging. Waar hij aan heeft gewerkt en waar ik aan heb gewerkt ... en het samenvoegen van die geluiden was de manier waarop het uitkwam.
DX: 1212 bevat ook een van de eerste nummers waarvan ik heb gehoord dat jullie door het hele land reiken voor functies met de gastverzen van de Alchemist en Evidence op Drawbar 1-2. Hoe was het om als fan van zowel de late jaren '90 underground Hip Hop van beide kusten met hen samen te werken, ondanks het verschil van 3.000 mijl?
tyga praat met 14 jaar oud
Esoterisch: Het was een eer om met hen samen te werken; we hebben een enorm bedrag voor beide jongens. We hebben het gevoel dat we gelijkgestemde artiesten zijn, ondanks de afstand van 3.000 mijl tussen Boston en L.A. We hebben naar hun platen geluisterd ... zij hebben naar die van ons geluisterd. We kwamen allemaal op Gang Starr, we kwamen allemaal op EPMD, en we weten dat die jongens serieuze bewegingen maken. Ik sprak met Evidence en het moest een joint zijn waar alleen ik en hij rijmen ... Ik dacht niet eens aan Alchemist rijmen, maar hij had me verteld dat Alchemist de sessie had ontworpen waarvoor hij zijn vocalen had opgenomen voor of wat dan ook en dat hij echt de beat voelde… [wat] het ultieme compliment is. Ik vertelde het aan 7L en hij zei, Yo, hij zou er een rijm op moeten krijgen ... [Alchemist] deed de ad-libs op mijn couplet, dus het zou een beetje logisch zijn ... dat was een eer dat hij zei dat de beat te gek was. Hij is [een van] de vijf beste producers van mij en L.
7L: Vast en zeker.
DX: Het album is erg tekstueel gericht, met name op de meer conceptgedreven tracks zoals I Hate Flying. Ik weet niet of dit überhaupt een effect was van de richting die je opging Seamus Ryan redden , maar Esoterisch, hoe heb je jezelf voorbereid op deze meer thematische stijl van rappen?
Esoterisch: Toen ik en 7L voor het eerst begonnen, was ik aan het freestylen op een radio die ik had, en dat was waar ik een beetje van hield - freestylen, battle rappen, praten over hoe dope ik ben. [De emcee] waar 7L op dat moment mee samenwerkte, hield hetzelfde. We vibreerden altijd een beetje van elkaar in die zin, wie heeft de dopest Polo-shit aan en zit gewoon op elkaar. Dat was het soort hiphop waar we naar toe gingen en waar we ons tijdens de eerste helft van onze carrière op concentreerden. Toen we wat ouder werden, begon ik erover na te denken om mezelf uit te dagen door te schrijven en verschillende dingen te proberen, en verschillende concepten aan te raken waarvan mensen waarschijnlijk niet van me verwachten dat ik [concentreer me op]. [I Hate Flying] was een van de ideeën die ik had omdat alles aan dat nummer legitiem is. Ik ben doodsbang [om te vliegen]. Ik vlieg veel, en als je veel dingen doet, moet je eraan wennen. Ik kan gewoon niet wennen aan het idee, dus elke keer dat ik vlieg, is het een knotsgekke aangelegenheid, en ik dacht, aangezien 7L deze beat heeft en ik dacht dat het bij de sfeer ervan paste. Als je aan boord van bepaalde luchtvaartmaatschappijen stapt, hoor je rustgevende muziek, dus ik schreef gewoon op die beat en ik wilde echt het concept vastleggen.
DX: Absoluut, aan de productiekant van 1212 , jullie lijken de funky, meer synth-gebaseerde geluiden die er vandaan komen een beetje te mengen Een nieuwe dope en de klassieke steekproefgestuurde elementen van Het doel van de ziel . Hoe heb je je individuele productiestijlen samengevoegd voor deze LP?
Esoterisch: Ik begon er net meer naar te kijken als een mechanisch, opzettelijk iets. Ik zie het meer als kunst, het daarbuiten zodat mensen het kunnen interpreteren. We weten dat we onze contributie hebben betaald. We doen ons ding sinds het midden van de jaren negentig, en we zijn absoluut historici en kennen de richel als het gaat om hiphop, dus niemand kan dat van ons afnemen. In termen van een beetje vertakken ... als het ons dope in de oren klinkt, dan is dat gewoon hoe het is ... daar aarzelen we niet mee. Toen we het tot het uiterste gingen met Een nieuwe dope , en misschien een ander extreem met Het doel van de ziel , en misschien ergens in het midden ontmoet ... met 1212 , het kwam gewoon samen met de progressie en evolutie van ons als mensen. [7L] en ik vervelen zich tegenwoordig allebei met veel Hip Hop, dus sommige invloeden van buitenaf kunnen binnen druppelen omdat alles vandaag zo uit de koekjestrommel is.
7L: Ik denk dat met deze [plaat], toen we samen aan het materiaal begonnen te werken, het op een bepaalde manier uitkwam. Het was niet iets wat gepland was: ‘Wel, dit moet dit element hebben, en misschien kom je binnen en voeg je dit toe.’ Het was gewoon een beetje zoals waar we muzikaal aan werkten, wat voor ons vanzelfsprekend was. Als het op een bepaalde manier klinkt en het voelt alsof het klinkt alsof het bepaalde dingen combineert, dan denk ik dat het meer is zoals Esoteric zei, dat het die dingen zijn waar we naartoe gingen en dat zijn de dingen waar we aan werkten bij de tijd. Het was niet iets wat gepland was, zoals Oh, de laatste records wel Een nieuwe dope of dat mensen echt leuk vinden Het doel van de ziel . Het was echt gewoon het materiaal waar we aan werkten.
petey pablo leven in de dodencel
DX: Voor deze laatste vraag wilde ik het terugbrengen naar 2003 met 7L's We drinken oud goud mengen met Tall Matt. De tape was een fantastische mix van boom-bap-rap uit het midden van de jaren 80, en het is niet zo verwonderlijk, aangezien alles, van de echte scherpe drums tot de samplingstijl, echt luistert naar dat muziektijdperk. Hoe denk je dat dit muziektijdperk de manier waarop je muziek benadert, heeft beïnvloed?
7L: We kwamen daar veel op tegen ... midden jaren 80, begin jaren 80 ... samen met Run-DMC en Whodini waren er veel artiesten die op een veel lager schaalniveau zaten wat betreft blootstelling, en wij werden door dat alles beïnvloed. Ik denk dat hiphop toen veel minder gecommercialiseerd was. Het was de meest rauwe vorm van de muziek ... die ons enorm heeft beïnvloed bij het maken van platen, want toen we opgroeide, bestudeerden we die platen en zo leerden we ze te maken. We hebben het net zelf uitgevonden. Het is niet zoals vandaag, waar op internet veel dingen direct voor u beschikbaar zijn, op het gebied van informatie of wat het ook zal zijn. Als je iets wilt uitzoeken, ga je gewoon online ... maar toen was het het kopen van platen en uitzoeken wie wat produceerde, en dan die producer op een andere plaat vinden, een beetje zoals ... het zelf leren en het je eigen maken een manier om uit te zoeken hoe je de beats en de muziek maakt en zo. Het heeft ons zeker veel beïnvloed, en ik denk dat het veel terugkomt in de muziek.
Esoterisch: Ik ben het helemaal eens met wat hij zegt. Hiphop is ontstaan in dingen die niet noodzakelijk hiphop zijn, en veranderde ze in iets waar hiphop zich mee kan identificeren. Destijds had je niet het meest serene, zuivere geluid; je zou iets ruigs en ruigs krijgen. Dat is precies [zoals] de Bomb Squad toen ze beats maakten voor Public Enemy. Het was net als chaotische geluiden, omdat je zoveel verschillende geluiden uit zoveel verschillende werelden met elkaar combineert. Dat is gewoon een soort van hoe we werden aangetrokken door muziek, gewoon iets nemen dat geen hiphop is, het hiphop maken en daardoor de creatieve kant van de dingen leggen. Dat is waar we het over hebben als we het hebben over het terugbrengen van de creativiteit naar hiphop; blijf niet dezelfde onzin op je toetsenbord laten kloppen. Laten we iets doen dat buiten de gebaande paden klinkt en mensen bang maakt.
nieuwste hiphop r&b-muziek
Gasmasker Muziek
Terwijl de Amerikaanse auto-industrie in economische vergetelheid blijft raken, is het ironisch om getuige te zijn van de ongelooflijke hoeveelheid nieuw hiphoptalent dat uit de ellende van Detroit is voortgekomen. Van Eminem tot Guilty Simpson tot Black Milk, Detroit is snel een waar Mekka geworden voor soul-sample-heavy, street-goedgekeurde hiphop. Maar terwijl Em, Guilt en Milk dit jaar allemaal genoten van veelgeprezen albumreleases, is de meest opwindende nieuwkomer die uit de D komt misschien wel Links - een trio bestaande uit emcee Journalist103, producer Apollo Brown en DJ Soko.
DX sprak met de drie artiesten over hun verbluffende en sfeervolle debuut Gasmasker . Net als 7L en Esoteric is links de homogene aard van moderne hiphopmuziek beu en wil ze de smaak van het gouden tijdperk waarin ze zijn opgegroeid, terugbrengen. Ze hopen dat hun mix van gewapend met minimalistische drums, knetterende samples en street-wise rijmpjes een nieuw perspectief zal bieden op een muzikaal genre dat wordt belemmerd door het gebrek aan individualiteit.
HipHopDX: Jullie zijn alle drie redelijk ingeburgerd in de underground muziekscene. Hoe zijn jullie bij elkaar gekomen om links te vormen?
Apollo Brown: Om een lang verhaal kort te houden ... ik en Journalist hebben elkaar misschien een paar jaar geleden ontmoet. We ontmoetten elkaar tijdens de emcee Finale uit Detroit. We werden voorgesteld ... en het was niets meteen. Ik hoorde kerel spugen, maar ik wist eigenlijk niets over hem totdat ik naar deze mixtape luisterde ... dat hij aan het spelen was. Hij had niet een heel nummer op de mixtape, het was als een 16 [maatvers]. Maar degene 16 viel meer op in mijn hoofd dan wie dan ook op de mixtape, en er waren veel prominente emcees op deze mixtape. Het was als een DubMD-mixtape van een paar jaar geleden [ Hip Hop Renatus ]. Dus ik zit hier naar dit vers te luisteren, en ik had zoiets van, Yo, ik heb het nummer van deze kerel in mijn telefoon ... waarom bel ik deze kerel nu niet? Ik belde hem op… we hadden het eigenlijk net over het doen van een paar joints… gewoon om elkaar een beetje te leren kennen. De paar nummers veranderden in het doen van het hele album.
Journalist103: Het was nogal ironisch. Je krijgt gewoon de kans om te zien hoeveel het lot grotendeels is, omdat ik en [DJ] Soko het net hadden over ... beats krijgen van Apollo Brown, en ik had zoiets van, ik weet niet eens of ik zou moeten verspillen gast's tijd, want ik heb geen brood, en ik weet dat hij gaat opladen omdat deze beats achterlijk zijn ... dus toen hij me direct na mij belde en Soko dat gesprek had ... we sloegen het op, [en toen] zei hij dat hij wilde een album met me maken. Dus het veranderde van dat ik één beat wilde krijgen om een heel album te maken.
Apollo Brown: We weten allemaal dat Journalist een van de beste emcees is in de stad [Detroit]. Hij trekt je aandacht en hij beval de mijne ... niemand met wie ik tot nu toe heb gewerkt, past echt bij mijn stijl en mijn geluid zoals Journalist dat doet. We zijn allebei op dezelfde pagina als het gaat om die groezelige smaak, die echte [vroege en] midden jaren '90 boem-bap… harde, soulvolle sound. We grijpen gewoon in. En Soko was al Journ's deejay, en we hadden absoluut wat krassen nodig, dus het mixen ging door. Ik bedoel, waarom zou je Soko er niet bij betrekken?
DX: In tegenstelling tot veel moderne hiphopgroepen, heb je als lid eigenlijk een deejay in je groep. Hoe belangrijk is het voor jullie om dat aspect van hiphop levend te houden?
DJ Soko: Ik draai sinds 2007 voor Journ en ze hebben me allebei benaderd om me in de kudde te brengen. Ik denk na ongeveer twee weken in het opnameproces… ik persoonlijk denk ik dat [de deejay] van vitaal belang is omdat het echt ongehoord is [om een deejay in de groep hebben]. Je hoort over, Oh ja, ik gebruik zus-en-zo als mijn tour deejay, maar je hoort zelden: Dit is onze deejay, hij wordt beschouwd als een deel van de groep ... Ik heb tegenwoordig het gevoel dat het een beetje aan het veranderen is. Je zult merken dat sommige katten gewoon een dj gebruiken, omdat veel mensen lange tijd geen dj hadden opgenomen. Soms is het bijna alsof je merkt dat mensen de deejay bijna als een nieuwigheid gebruiken en niet echt proberen trouw te zijn aan de kunst. Het is verfrissend; je ziet het niet vaak, en ik voel me heel goed over de dynamiek [van de producer, de deejay en een presentator. Het past gewoon.
DX: Zoals ik al eerder zei, jullie zijn redelijk gevestigde artiesten in Detroit. Apollo, je hebt net je album gehad De Reset kwam eerder dit jaar uit, en Journalist, je studeerde onder de late Proof of D12 en was lid van andere groepen zoals de Mountain Climbaz. Welke kansen biedt het werken in een groep als The Left je dat solo werken niet?
Apollo Brown: We zijn een heel diverse groep mensen, man. Als mensen ons zien rondlopen, denken ze: wat doen deze drie mensen samen? omdat het een rare blik is. Je hebt deze kleine Aziaat, en dan heb je een orthodoxe moslim met een kufi aan, een baard en zijn gewaad, en dan heb je mij ... we zijn drie verschillende mensen, we hebben drie verschillende achtergronden ... en soorten ervaringen ... we hebben drie verschillende ideeën als het gaat om het maken van muziek, en het komt goed samen. We hebben drie ideeën, maar we hebben ook zeer vergelijkbare smaken en zeer vergelijkbare waarden als het gaat om echte hiphop.
Journalist103: Ik denk dat het idee hetzelfde is. Zoals Apollo zei, we hebben allemaal verschillende ervaringen, maar als het gaat om de algehele muziek, zoals als [ons gevraagd] wie enkele van onze favoriete muzikanten zijn, zul je vrijwel dezelfde lijst bedenken [voor iedereen van ons]… dit is onzin dat ze hier op de radio spelen. Het is klote. Ik stap in mijn auto en ik zet de radio niet aan, tenzij ik gewoon wil zien waar de jonge mensen tegenwoordig naar luisteren ... en er is een liedje dat ik in mijn hoofd heb geplakt, oh mijn God, ik kan het niet Gooi het er uit. Het is zo pakkend, maar het is rotzooi. Dan is er wat Gasmasker naar de tafel komt ... we zijn zo afhankelijk van computers die de stem van de rapper echt horen of de krassen horen of gewoon luisteren naar de drums die de producer bedacht, dat missen we. We zijn te veel aangepast aan de gesynthetiseerde dingen, dus het is tijd om je gasmaskers op te zetten.
jedi mind bedriegt de brug en de afgrond zip
DX: Over dat gesproken Gasmasker , is het album echt een spirituele terugkeer naar het gouden tijdperk van Hip Hop. De sampling is fantastisch en de drums en de rijmpjes zijn altijd echt on-point. Hoe voel je je dat je de geest van underground Hip Hop hoog houdt en in het licht van de en andere releases zoals die van Roc Marciano Marcberg , heb je het gevoel dat underground hiphop van dit kaliber terugkomt in de kudde?
Apollo Brown: Ik bedoel, ik en Journ bijvoorbeeld, we zijn in de dertig, dus we groeiden op in de vroege jaren 90, midden jaren 90, luisterend naar de geweldige [hiphop] muziek ooit. Dat was daar een invloed, en in mijn geval heb ik die altijd behouden. Boom-bap is altijd iets voor mij geweest. Ik ben nooit echt in een ander type hiphop terechtgekomen; gewoon regelrechte boem-bap, soulvolle [muziek]. Dat is nog iets: tegenwoordig mist veel van deze muziek soul, en het ontbreekt aan gevoel ... als je ernaar luistert, brengt het je dan ergens naartoe? Zorgt het ervoor dat je achterover leunt en ergens aan denkt? Nee, veel muziek niet. Ik probeer dat te doen met alles wat ik doe ... het boem-bap-geluid behouden. Het is helemaal niet moeilijk. Ik denk dat het terugkomt, ik hoop dat het terugkomt. Er zijn veel producers die net als ik zijn die nog steeds dat geluid creëren, maar er zijn veel andere producers die het proberen weg te vagen. Je weet maar nooit; ze zeggen altijd dat goede hiphop de cirkel rond is, maar is het echt? Ik weet het niet zeker.
DX: Bovenop het gevoel van de jaren 90, heeft het album behoorlijk politiek geladen inhoud. Wat doet dit album wat dat betreft Gasmasker vertegenwoordigen voor jou?
Journalist103: Vaak hebben mensen een agenda als ze een album maken. Het enige waar Apollo in eerste instantie mee op de proppen kwam, was conformeren. We proberen ons niet aan te passen, en als je naar de huidige samenleving en politiek kijkt, is het normaal om te doen wat iedereen doet. Als iedereen op [George W.] Bush heeft gestemd, dan zou jij ook op Bush moeten stemmen. Als iedereen op [Barack] Obama stemt, dan zou jij ook op Obama moeten stemmen. Waarom? Wat is de reden waarom? Waarom zou ik dat doen ... zo kwamen we op de naam Links, omdat we niet proberen te doen wat iedereen doet.
In de jaren '60, toen de Black Panthers populair begonnen te worden, begonnen veel blanken hen echt te helpen omdat ze hen als een beweging beschouwden. Hoe meer blanken hen begonnen te helpen, [de blanken] kregen hun eigen naam: de blanke linksen. En nu, omdat ze niet deden wat de meeste blanken in die tijd zouden verwachten - mensen haten of iemand die geen blanken was, verstrikt in alle bureaucratie ... [mensen waren als] ‘Wat? Waarover hebben jullie allemaal te klagen? '' En ze zeiden: `` Het gaat er niet om waarover we te klagen hebben, het gaat over het verschil tussen goed en kwaad. '' Ze waren de minderheid van hun eigen mensen, en tegenwoordig ... als je zelfs maar iets denkt dat een beetje logisch is, wordt je als vreemd beschouwd.
beste pop-r&b-nummers
Dat is het enige met dit album; we brengen het gewoon naar buiten zoals: ‘Hé man, denk na. Je hoeft toch niet zoals iedereen te zijn, of wel? ’Als deze kerel achterover wil leunen, ga er dan mee akkoord, wat dan ook, oké goed. Dat is wat ze doen in de ATL; dat doen we niet in Detroit. Doe je; wees wie je bent omdat ze meer respect zullen hebben voor iemand [die] gewoon zichzelf is [in plaats van] probeert als iets anders te zijn ... iedereen is gewoon maar één manier van denken ... als iedereen zich klaarmaakt om in het vuur te springen, jij ook ga je met ze springen? Dat slaat nergens op, dus dat is wat we proberen aan tafel te brengen.
DX: Absoluut, en het is grappig dat je zegt dat, omdat ik het gevoel heb dat dit de afgelopen jaren de algemene sfeer of toon is van veel van de hiphopscene in Detroit, van Black Milk tot Royce Da 5’9 ″ voor jezelf. Wat maakt Detroit voor zulke goede en echt eerlijke muziek?
Journalist103: dat is een heel goede vraag die ik ga proberen te beantwoorden. Maar om eerlijk te zijn, man toen ik en Soko begonnen samen te werken ... ook al kende ik veel Detroit-rappers, omdat ik onder Proof en D12 kwam, en ook al ken ik zowat iedereen ... ik heb er nooit echt naar gekeken. Ik zou soms zo een eikel kunnen zijn. We zouden elkaar op shows zien ... maar toen ik eenmaal de kans kreeg om mezelf te scheiden en eigenlijk gewoon naar ieders muziek te luisteren, was ik net als Whoa! Ik realiseerde me niet dat we zo suf waren. Dat deed me versteld staan ... er waren altijd verhalen over hoe mensen [Detroit-rappers] overzee ontvingen in Duitsland en Londen en waar dan ook. Ik had zoiets van Ja klopt, want ik plaagde Proof erover, dat hij op bepaalde plaatsen beter [ontvangen] was dan Eminem. Maar het is waar: ze houden van alles wat uit de D komt, en ik begrijp waarom.
Ik weet niet of het komt omdat het waarschijnlijk de gevaarlijkste stad is waarin je kunt leven, ik weet niet of het komt door de geschiedenis met Motown ... Ik weet niet of het komt omdat het is alsof Detroit bijna een mengsel is tussen New York en Mississippi ... ik weet niet of het de honger, de pijn, de geschiedenis is ... Detroit-rappers, man, ik heb naar ze geluisterd en het is alsof ... ik zal in een trance zijn, zoals 'Waar is komt dit vandaan? Hoe werkt het?'
Apollo Brown: Detroit heeft veel karakter. Overal waar je gaat, is er iets dat Detroit spreekt, en iedereen buiten Michigan, iedereen in de VS, iedereen in het buitenland, het enige waar ze naar op zoek zijn, is Detroit-muziek. Alle emcees ... [en] alle producers die uit Detroit komen, en iedereen praat gewoon door hun muziek.
