3,5 van de 5- 2,76 Gemeenschapsbeoordeling
- 17 Heeft het album beoordeeld
- 6 Gaf het een 5/5
In een jaar waar Warren G's stiefbroer Dr. Dre heeft old school g-funk vibes doen herleven via een nieuw album Compton: The Soundtrack en N.W.A. biopic Straight Outta Compton , het is niet meer dan eerlijk dat Long Beach's finest ook zijn nieuwe EP uitbrengt Reguleren: The G Funk Era Part II . Het is intrigerend dat het op Warren G's eerste langere versie in zes jaar tijd klinkt dat de G Child qua stijl en uitvoering het dichtst in de buurt komt van de grote hitmaker die bekend staat om de single Regulate uit 1994. Studio-technologie doet ook de stem van Warren's legendarische vocalist-medewerker Nate Dogg herleven voor de nieuwe deuntjes, wat aanzienlijk bijdraagt aan de release. Combineer dat met de nog steeds aanwezige topvaardigheden van gast-rappers E-40 , Broodje B , Jeezy en Te kort en deze EP biedt een perfect modern fragment om de sfeer te behouden van opnieuw verliefd worden op West Coast rap.
Een deel hiervan Regel Deel II Het succes is het bestaan van Nate Dogg onuitgebrachte acapellas. De stem van Nate is eigenlijk zo iconisch en gemist. Zozeer zelfs dat Warren G's meesterlijke productiewerk in het omdraaien van Rhythm Control's Chicago house-klassieker Mijn huis want het gelijknamige eerste nummer van de EP kon onopgemerkt voorbijgaan. Voor sommigen kondigde Chuck Roberts aan dat je misschien zwart bent, dat je misschien blank bent, misschien dat je Jood bent, dat je misschien niet-Jood bent. Aan het begin van de in 1987 uitgebrachte househit is de bekendste stem in de muziekgeschiedenis. Voor anderen verwelkomt Nate's my my my my in the hook van de 2015-versie hun meest favoriete West Coast-zanger in het gesprek.
Warren G bereikte nooit de lyrische hoogten van zijn beste vriend Snoop Dogg. Hij is echter zeker een geweldige verhalenverteller. Er is iets in Warren dat alleen maar zijn rechtmatige eigendom verkondigt van alles wat hij bezit in My House, dat de fysieke en emotionele zwaartekracht draagt van het verwervingsproces van die bezittingen. Ook Warren, die spreekt over een gevaarlijke situatie met een onsmakelijke vrouw op Dead Wrong, draagt hetzelfde trauma. Omdat hij nu 44 jaar oud is in plaats van 24 toen zijn carrière begon, zorgt Warren's schijnbare vermoeidheid ervoor dat het verhaal in het nummer op de een of andere manier alledaags en dus menselijk aanvoelt.
Alles wat ze willen is seks, bomen en extase, zegt Warren op zaterdag op het circuit van Compton-meets-Oakland, met zowel Too Short als E-40. E-40's schoppen nog steeds zijn eigen zeer unieke rap-jargon terwijl hij praat over poppin ’isme en praat met een brede in een Geo Prism. Inmiddels heeft Short Dog nog steeds VIP schoffels in zijn stal. Warren schopt nog steeds een hellafied gangsta-spel en geeft luisteraars pauzes en gedachten aan de tijd die teruggaat tot 1994.Maar het is absoluut 2015 en het absolute bewijs dat je met je hoofd knikt naar de funky, basgestuurde groove. Verder bewijst dat geweldige rap aan de linkerkant nooit gedateerd klinkt. In feite is het tijdloos.
De andere single die de meeste aandacht verdient op de EP is Keep On Hustlin '. Je kunt je alleen maar afvragen wat Warren G ging doen met Nate Dogg's meesterlijke interpretatie van de Britse pioniers Soul II Soul's 1990 crossover pop / house hit Keep On Movin '. De productie bevat een weelderige basgitaar, grote klavierpiano's en een stevige break, waardoor het een gevoel krijgt dat lijkt op een g-funk-versie van Prodigy's 2000 New York-hit. Houd het Thoro.
Houston-hustler Bun B, ATL-sneeuwman Jeezy en Warren G-spuugbars die aanvoelen alsof ze nog steeds van toepassing zijn op de straten van hun bovengenoemde woonplaatsen. Op een bepaald niveau geeft dit de track een gevoel van gravitas, want het is 20 jaar later en drie geweldige rappers spugen helaas nog steeds gangstabars. Luister echter gewoon naar hoe Bun B in de pocket zit op een Warren G-productie en het laat je gewoon nadenken over wat UGK en wat zou worden Detox -era Dre had het samen kunnen bedenken. Cali Trill had helemaal geweldig kunnen zijn.
Voor 15 minuten aan muziek geeft Warren G's nieuwste EP je net genoeg van wat je nodig had, samen met de ongelooflijke toegevoegde bonus van Nate Dogg en vier geroemde veteranen. De release is niet lang genoeg om mogelijk zo lang in de tand te zitten als de ongeveer 25 jaar levende rapervaring die op het album wordt vertegenwoordigd, eigenlijk in zijn voordeel is. Neem troost in het feit dat Warren G en anderen uit het meest klassieke tijdperk van rap nog steeds geweldige producers en levendige verhalenvertellers zijn. Allemaal op hetzelfde moment dat Dr. Dre en zijn vrienden opnieuw het universum overnemen, komt er een kwartier muziek ter plaatse.
