4,0 uit 5- 5,00 Gemeenschapsbeoordeling
- twee Heeft het album beoordeeld
- twee Gaf het een 5/5
Na het creëren van een gezonde buzz met een paar doe-het-zelf-cd's,
Aesop Rock positioneerde zichzelf als een van de onafhankelijke hiphops
posterjongens met jaren 2000 Vlotter . Het was Dagen van de Arbeid uitgebracht op
dan-upstart Definitieve Jux het volgende jaar maakte dat een
indy superster. Over de volgende LP en twee EP's, heeft de inwoner van Long Island
veranderde constant zijn geluid - vaak met zijn eigen dichte productie - en
evolueerde zijn al even stompe en obscure rijmstijl. Dus het is met weinig
verras dat Niemand zal passeren is een heel ander dier dan
een van zijn andere releases.
Tot grote vreugde van veel fans is deze verandering in geluid deze keer
grotendeels te danken aan een grotere bijdrage van een oude producent Domkop .
Aes Rock ' s langdradige stijl heeft altijd beter geklonken
Blok' s melodieuze beats in plaats van zijn eigen rommelige, Bom
Ploeg -geïnspireerde achtergronden. Het duo vormt een duo voor de eerste single en
misschien Aes Rizzl e is het meest gedurfd
lied tot nu toe. Het titelnummer tilt de BPM's een tandje hoger en klinkt verdomd bijna
als een danslied. Gelukkig klinkt het helemaal niet geforceerd en is dat ook zo
ongetwijfeld een van de mooiste momenten van het album. Beschouw dit niet als een trend van Domkop
en Aes zoals de rest van hun werk samen vrij veel is
zaken zoals gewoonlijk. Opvallende nummers zoals Dampen en Geen stad zijn de gebruikelijke
meerlagige, down-tempo meesterwerken. Zijn andere bijdragen, de funky De haven is van jou
en de op de juiste wijze uit elkaar geplaatste Breng Pluto terug zijn zeker geen
slungelig ook. Titeltrack terzijde, het meest onderscheidende nummer van de albums (en een keer
opnieuw Domkop -geproduceerd), is de LP dichterbij, Koffie - Meest
opmerkelijk voor beide Aesop ‘S Jigga -achtige veerkracht
en de John Darnielle van berggeiten ‘S geweldige gastplek.
Aes stak nog steeds zijn werk achter de planken, heel kuip
goed als het allemaal gezegd en gedaan is. Blijf van het gazon af en 39 Dieven
met Het product zijn niet zijn beste werk, maar hij meer dan
maakt het goed met mensen als Citronella (echt gemaakt door
ongelooflijk gebruik van een klassieker KRS vocaal), Vijf vingers
en Catacombe
Kinderen . Dat laatste is mijn persoonlijke favoriet op de LP; de beat is
pure hitte rotsen en Aes Rock is bij
zijn beste manier om de toestand van de huidige jeugd aan te pakken zoals alleen hij dat kan; vuilnis
emmer kinderen verenigen zich in de food court van het winkelcentrum / jagen kaasfrietjes met banaca / zij
had de school vroegtijdig gesloten, er zaten bommen in de kluisjes / geen concept
van het probleem reageerden ze als een sneeuwdag .
De P komt weer langs om te rappen en te produceren Pistool voor het hele gezin ,
wat helaas niets bijzonders is. Hetzelfde kan gezegd worden voor de Beroven
Sonic aanbevolen Dark Heart News , wat klinkt alsof het veel zou passen
beter op een Rob Sonic album. Nee
teleurstellingen zijn er in overvloed wanneer Breezly Brewin en Kooi
kom langs als Ga weg
Auto is nogal de posse cut. Ondanks enkele kuilen kan dit
eigenlijk zijn Aes Rock ‘S beste LP tot nu toe. Dagen van de Arbeid is
gemakkelijk de publiekslieveling en er is hier niets dat kan aanraken Daglicht
of Geen spijt , maar er zijn ook geen drie snoozers die hier voor anker gaan
in de laatste helft van het album. De tijd zal uitwijzen welk oeuvre beter is;
Geniet voorlopig gewoon van een van de beste albums van 2007.
