3,8 van de 5- 1,00 Gemeenschapsbeoordeling
- 5 Heeft het album beoordeeld
- 0 Gaf het een 5/5
Sheck Wes maakte een geweldige entree met Mo Bamba - een knaller die zowel pakkend als gedurfd was. Na een contract bij zowel Travis Scott's als Kanye West's labels, heeft de 20-jarige artiest hoge verwachtingen om de hype waar te maken. Er is altijd een angst dat wanneer een artiest de scène bestormt met een duidelijke knaller, ze nooit zullen volgen en in de B-lijst zullen vallen, one-hit-wonder obscuriteit. Maar met zijn autobiografische debuutalbum Mudboy , Sheck Wes laat zien waarom heavy-hitters opletten. Hoewel het project een beetje opgeblazen en soms ongelijkmatig is, heeft het een unieke stijl en branie die een geweldige carrière kunnen aankondigen.
is Rick Ross ooit platina geworden?
Mudboy geeft invulling aan het dynamische oorsprongsverhaal van de kunstenaar. Nadat hij enig succes als model had gevonden en in de problemen van adolescenten was gevallen, werd hij teruggestuurd naar het thuisland van zijn ouders, Senegal. Op de sombere, sfeervolle albumopener Mindfucker beschrijft Sheck Wes hoe ver hij is gekomen door toespelingen op geweld te contrasteren met zijn nu V.I.P-levensstijl. Deze combinatie van jeugdige opschepperij en een bijna verstikkende sonische onheil dient als de onderliggende rode draad van het album.
Sheck Wes breidt zijn oorsprong uit met het epische volkslied Live Sheck Wes. Ondanks dat hij grotendeels bekend staat om zijn luidruchtige optreden, heeft hij ook het talent om verhalen te destilleren tot meeslepende beelden. Hij snijdt regelrecht naar de halsslagader met een vers als: het wordt tragisch waar ik woon, alles is negatief, / houd de kakkerlakken in de wieg, lift vol pis / iedereen groeide taai op, stelletje diamanten in de ruige / politie ain ' Het kan me niks schelen, ze willen ons gewoon in die handboeien. Deze energie wordt overgedragen naar Gmail: een kinetisch, schetterend nummer dat gemakkelijk een hoogtepunt is.
Hoewel de eerste handvol nummers ongetwijfeld successen zijn, slaat het album een pauze in met nummers als Wanted, Chippi Chippi en Never Lost die aantonen dat de sterke punten van de artiest worden overweldigd door dreunende instrumentalen. Aan de andere kant experimenteert WESPN met lichtere melodieën, maar het wordt een slog. Mo Bamba wordt midden in deze brok matte liedjes gegooid, misschien als een herinnering aan waartoe hij in staat is.
Gelukkig, Mudboy eindigt met een goede noot. Fuck Everybody is een boze knaller met minimale teksten en vervormde gitaren, die een punkrock-uitdagendheid oproepen. Danimals zorgt ervoor dat de kunstenaar erin slaagt een zachtere, zachtere bezorging te geven. Ondertussen vat album-afsluiter Vetements Socks het verhaal van het project samen. De kunstenaar bespreekt zijn worstelingen en explodeert herhaaldelijk in vrolijke kreten van zijn inmiddels beroemde naam - dit is muziek bedoeld voor moshing en agressieve catharsis.
Sheck Wes zou kunnen profiteren van een beetje meer afstemming en montage. Maar de dieptepunten van het album kunnen heel goed gewoon wat groeipijnen zijn. Uiteindelijk, Mudboy maakt van hem een opwindende nieuwkomer met een frisse, elektrische stijl.
