2,7 van de 5- 3,00 Gemeenschapsbeoordeling
- 4 Heeft het album beoordeeld
- 1 Gaf het een 5/5
Veelzijdigheid is een belangrijk wapen in het repertoire van een rapper. Hiphopartiesten zijn tot een legendarische status gestegen door te bewijzen dat ze zowel een hardcore straatlied kunnen neerzetten als een introspectieve en emotionele ballad. Soms leidt het proberen om competentie in alle stijlen te bewijzen echter tot het verliezen van de flair en aantrekkingskracht die in de eerste plaats een fanbase hebben opgebouwd.
Casanova leert deze les misschien.
top 10 rapnummers van dit moment
De rapper uit Brooklyn barstte los met dreigende bezorging en gruizige bars die trouw bleven aan de roots van de old school, compromisloze New York Hip Hop. Zijn norse cadans en snelle vuurstroom trokken de aandacht van Jay-Z's Roc Nation en zorgden voor een deal voor de keiharde artiest. Dit leidde tot Cas's goed ontvangen debuut-EP Commissaris volgepakt met keiharde confronterende knallers vermengd met expliciete beelden die de luisteraar meenemen naar het cellenblok dat hij ooit bewoonde.
Een jaar later, te midden van juridische kwesties, waaronder de NYPD die zijn verwijdering van het Rolling Loud Festival in NYC afdwong, heeft de 33-jarige rapper zijn debuutstudioalbum uitgebracht. Achter deze littekens , welke heeft niet genereerde het geroezemoes waarop hij hoopte. Een paar luistert door het project en legt uit waarom, omdat Cas een richtingloos oeuvre heeft gecreëerd dat alle soorten luisteraars probeert te plezieren en daarbij plat valt.
Het album opent veelbelovend met de huiveringwekkende intro Jail Call, ondersteund met ijzige violen en een dramatische orkestset die overgaat in een bekentenis gekoeld nummer waarin Cas praat over de realiteit van het leven achter de tralies en hoe hij in het systeem terecht is gekomen. Hij is in staat om alle trieste gevolgen van opsluiting in te pakken met gedetailleerde pijn en dient als een dramatische start van het record.
hoe laat valt j cole album
Met zo'n emotionele en zware opening, lijkt het volgende nummer Knock Knock in vergelijking dwaas. Cas klaagt over zijn ergernis over trollen en critici van sociale media en zegt dat hij ze in het echt zal tegenkomen en ze zal laten zien hoe de straten de dingen doen. Hij probeert dreigend en losgeslagen over te komen, maar de toegevoegde vocale effecten, zijn overdreven ademende aflevering en het hele nummer dat draait om het concept van obsederen over wat de anonieme mensen op internet zeggen, is een recept voor een snit die eerder overdreven en komisch klinkt dan eng.
Het album gaat verder terwijl Cas teruggaat naar zijn Flatbush-roots op So Brooklyn met stuiterende bassen en lichte pianolijnen met een solide couplet van Bedford-main stay Fabolous, waarbij het eerbetoon wordt aangepast aan het stadsgevoel.
Vanaf hier begint het project te ontsporen. Cas verwerpt zijn sterke punten ten gunste van trendy, meer mainstream aansprekende klanken waardoor hij eruitziet als een vis uit het water.
Zijn poging tot Auto-Tuned-Atlanta trap croons op de Young Thug en Gunna gekenmerkt So Drippy komt onhandig en geforceerd over als hij probeert Gunna's zangstijl te evenaren in plaats van zijn gebruikelijke autokerkhofhond te brengen.
Hij worstelt ook met zijn Thugs Need Love Too R & B-ballad Coming Home, in een poging verleidelijk en zwoel te klinken, maar eindigt met regels als, Ja, ik ben aan het rennen door de rode lichten / En sinds het hoofd naar rechts, Cas daar elke avond , en stopte mijn pistool in haar, gaf haar backshots / maakte de clip erin leeg / ik zag dat het goed was, dus je weet dat ik er dubbel in doopte.
grote woordspeling dood in het midden van klein Italië
Het helpt de zaken niet dat Chris Brown een overgezongen kreet geeft van een refrein dat meer klinkt alsof hij een niersteen passeert dan dat hij een sexy slaapkamerlied geeft.
Wanneer Cas zijn vaardigheden om realistische bekentenissen van zijn gedachten en gevoelens over het zijn van een door de straat opgewekt succesverhaal te maken, centraal stelt, vindt hij zijn stem en speelt hij met zijn talenten. Op de door Giggs geassisteerde afsluiter Live belt hij het zingen achter golvende instrumentals en afgemeten basdrums terug en klaagt over zijn mentaliteit als het gaat om zijn opkomst en de dualiteit van de negatieve en positieve resultaten die ermee gepaard gaan.
Toch is er hier gewoon niet genoeg om hier een overwinning te rechtvaardigen. Cas laat een project vallen dat probeert alle vakjes aan te vinken, waardoor hij de aantrekkingskracht verliest van wat hem interessant maakt als rapper. Afgezien van een paar vrije momenten van echtheid, valt hij in de trend van gewone raptropen en clichés waar hij niet geschikt voor is, waardoor hij elk potentieel dat deze release bezit om de middelmatigheid te overwinnen, tenietdoet.
