3,7 uit 5- 4,00 Gemeenschapsbeoordeling
- twee Heeft het album beoordeeld
- 0 Gaf het een 5/5
Kaytranada is een groot deel van de reden waarom het stuwende geluid in Hip Hop tegenwoordig steeds meer verschuift naar Euro-geïnspireerde dansmuziek. Het lijkt erop dat, waar je ook bent, zelfs de hardste praters neigen naar snellere tempo's en kleurrijke sonische geluiden. Voor velen is deze stijl nieuw, experimenteel en een ogenschijnlijk jonge artiestengame, maar voor Compton's eigen Buddy is het maken van rapmuziek waar mensen naar toe kunnen grooven niets nieuws. Als een van Pharrells eerste officiële medetekens bracht Buddy ruim drie jaar op de spreekwoordelijke plank door totdat zijn vijfde (en enige echt substantiële) mixtape in 2014 uitkwam. Inactieve tijd , liet de mixtape zien hoe vrolijk en progressief Buddy's geluid was - daarom is een gezamenlijk project tussen de hipste producer van Hip Hop en misschien wel zijn exacte rijmende tegenhanger volkomen logisch.
Oceaan en Montana is een korte creatieve spoedcursus die vijf nummers lang duurt en alle Kaytranada-productie en alle Buddy-zang bevat. Natuurlijk zijn Kay's beats de MVP van dit project, maar Buddy's songwriting tilt ze naar nieuwe hoogten. Het is zelfs verrassend dat het zo lang heeft geduurd voordat deze twee samenwerkten, aangezien hun geluiden naadloos op elkaar aansluiten.
Find Me is een hoppige opener met veel ingewikkelde geluiden van Kay en een breed scala aan vocale tonen van Buddy. Het nummer dient in feite als een verklaring voor het begin van de zomer, aangezien Buddy eenvoudigweg zegt: Lost and alone / Come find me / I wanna feel love feel - een gevoel dat waarschijnlijk wordt gedeeld door velen die uit de winterblues komen en afglijden naar de zomerse hitte. Guillotine volgt een soortgelijk traject, maar met iets meer zelfvertrouwen. Buddy channelt zijn innerlijke swag-rapper met de trotse Pull up in a limousine / Lookin ’like a guillotine / Sippin’ on that Hennessy / What you know about me refrein en verreweg de beste technische rapping op het album.
World Of Wonders reikt iets te hard voor de zomerse liefdestrope, maar gelukkig wordt de corniness goedgemaakt door A Lite - een liedje dat letterlijk gaat over het vinden van iemand die een aansteker heeft. Het is een nummer dat zichzelf niet al te serieus neemt, aanstekelijk springt en onmiskenbaar herkenbaar is. Huh, wie heeft nu een licht? / Aye, heb je een licht? / Yo, wie heeft een licht? / Man, ik probeer deze blunt licht te maken, het zijn allemaal vragen die ongetwijfeld deze zomer ooit zullen worden gesteld.
Het project wordt afgesloten met de tweestaps-enabler Love or Something. Buddy denkt na of hij echt verliefd wordt of gewoon geniet van de manier waarop zijn vrouwelijke tegenhanger danst. Die contemplatie zal deze zomer waarschijnlijk door de hoofden van veel jonge geliefden stromen naarmate de promiscuïteit-inducerende hitte ten einde komt en het manchetseizoen verdergaat waar het was gebleven.
In een perfecte wereld, Oceaan en Montana zal de zomermaanden overleven omdat het zo'n solide project is, maar als de hele 17 minuten praktisch een soundtrack zijn voor de zomer, is het misschien moeilijk om terug te gaan naar afgelopen augustus.
