Scott: De Eminem-functie was precies wat iedereen had moeten verwachten; enkele strakke punchlines, boze levering en natuurlijk de naam van het aas met een schokwaarde. Het is het soort vers waarvan ik denk dat we het allemaal eerder hebben gehoord, maar het horen van een barbrigade op godniveau van een van de GEITEN wordt altijd op prijs gesteld. Dat gezegd hebbende, dat specifieke nummer is een van de zwakste van het album - Sean belt vrijwel in het refrein en laat Em al het zware werk doen. Akkoord?
Aaron: Eerlijk gezegd was ik geen grote fan van de Eminem-functie. De lyriek was briljant, maar hij heeft dit soort langwerpige lyrische oefeningen eerder gedaan en met een beter effect (Rap God, iemand?). Hoe vaak zullen we dezelfde boze aflevering van Em horen, om nog maar te zwijgen van de bekende schokwaarde? Het zou beter zijn geweest als zijn couplet in het No Favors-concept van het nummer paste.
Trent: Als het gaat om een teruggetrokken legende als Eminem, neem je wat je krijgt, maar dat couplet voegde niets toe aan de mix behalve shockwaarde. Het is helemaal niet gek, maar toch. Ik ben een criticus, dus ik ben verre van onder de indruk van het voorbeeld van Eddie Kendricks dat voor Light werd gebruikt en dat Alicia Keys haar verkocht Niet aangesloten album. Het zijn die kleine dingen die de pindagalerij spottend houden als je Sean in dezelfde zin noemt als Kendrick, Cole en Chance.
William De sketches worden niet toegevoegd aan het album op alle . Ze doen het geen pijn, maar nadat ze Sean in interviews over het concept hadden horen spreken en gezien het feit dat hij nog nooit sketches heeft gebruikt (afgezien van de intermezzo's op Detroit ), Had ik hogere verwachtingen.
Aaron: Ik denk niet dat het een zo duidelijk verhaal heeft als wel een thema door de vertelling en sommige bezuinigingen. Het album begint met de verteller die spreekt over werken bij een baan waar hij al decennia lang een hekel aan heeft, over zich afvragen wat er mis is met zijn leven. De cirkel is rond op het laatste nummer van het album, gospel-getint Bigger Than Me, waarop Sean spreekt over leven in het moment en niet je leven verspillen. Dat thema is aanwezig op nummers als Voices in My Head / Stick to the Plan en zelfs Sacrifices. Seans honger doordringt het album en injecteert het met leven, en in die zin is er absoluut een duidelijk thema.
waarvoor ging bg naar de gevangenis?
Scott: Ik weet niet meer over Big Sean dan een album geleden, wat een beetje teleurstellend is. Dat wil niet zeggen dat hij hier nergens over rapt met inhoud, hij heeft gewoon goed werk geleverd door zijn verhaal te vertellen over eerdere projecten. Op dit album staan gewoon echt solide rapnummers met echt solide rappen - eenvoudig en duidelijk. Aaron heeft 100% gelijk als hij zegt dat de replay-waarde er is, maar dit is zeker niet een klassieker of zelfs zijn persoonlijk record.
Heeft iemand een ander nummer op herhalen dan Bounce Back? Ik ben nog niet helemaal verliefd geworden op een of twee. Ik denk dat dit betekent dat hij een gelijkmatig album heeft gemaakt.
man van het jaar juice wrld
Buuuuuttttt ... Wat zijn de zegeningen en IDFWU van dit album?
Halverwege het balkon: letterlijk, figuurlijk of tekstueel?
Oeral: Ook is er de realiteit dat de beat voor Bounce Back al werd gebruikt op Juicy J's Act. Niet anders dan het probleem dat ik had met het album van J. Cole en de beat van Déjà Vu.
Trent: Maar we weten wie die historische ranglijst heeft gewonnen. Grote singles zijn niet nodig om een dynamisch albumverhaal te creëren.
Aaron: Wat is de beoordeling van iedereen?
Scott: Ik zal het moeten volhouden 3.8 of 3.9 .
Er zijn hier niet genoeg topmomenten die me zouden dwingen om het in de verleiding te plaatsen 4.0 gebied. Ik heb het gevoel dat het een 4.0 het zou niet overslaan, maar helaas wel.
is jemma lucy verwant aan gary lucy?
Klinkt Voices In My Head / Stick To The Plan niet alleen sonisch en tekstueel te dicht bij Halfway Out The Balcony? Hetzelfde met Light en Bigger Than Me. Het zijn allemaal goede nummers, maar ze eisen niet dat er steeds weer naar wordt geluisterd. Zelfs Bounce Back en Moves zijn in feite deel één en twee van een groot ik kan een heel snel nummer rappen. Eén ding moet ik Sean wel geven vanwege zijn constante vermogen om elke beat aan te pakken. Bounce Back klinkt helemaal niet als Same Time Pt. 1 dat helemaal niet klinkt als Voices In My Head / Stick To The Plan. De productie was erg goed gedaan, simpelweg omdat hij voornamelijk dezelfde rotatie van beatsmiths gebruikte. Amaire Johnson verzorgt het grootste deel van de productie met mensen als Metro Boomin, DJ Dahi, Detail, Key Wane en WondaGurl die het project allemaal hun kenmerkende componenten lenen.
Maar nogmaals, hij presteert goed gedurende de hele 50 minuten, maar niet uniek genoeg voor 4.0 .
Trent: NAAR 3.8 - 3.9 onderschrijft ernstig de kwaliteitscontrole die hier wordt getoond. Een gebrek aan topmomenten weerhoudt hem ervan het rijk aan te raken om zo te zeggen een kans van de rapper Kleurboek geschonden, maar dit is zeker een 4 of beter.
4.2 is mijn waardering trouwens.
William: Ik ben niet zo gek op Stick to the Plan en ik hou erg van de beat van Jump Out The Window, maar de productie past helemaal niet bij het onderwerp van het nummer. Ik was er dagenlang aan bezig voordat ik me realiseerde dat ik moest wachten, hij probeert zijn vriendin te redden van een gewelddadige relatie ??? Met herhaaldelijk luisteren, wordt het algehele albumconcept meer duidelijk dan voorheen. Het is nog steeds niet goede jongen, m.A.A.d. stad niveau of iets dergelijks, maar het is ook niet zo zwak als ik dacht dat het eerder was.
Aaron: Ik ben blij dat je er bent, Will. Ik hou echt van het concept. Ik vond dat de vertelling een aangrijpende onderstroom gaf aan het thema van het album. Er valt ook iets te zeggen voor de oude maar onwankelbare stem van de verteller. Het biedt de ideale toon voor waar Sean voor ging.
William: Ja. Ik heb erg genoten van de manier waarop hij speelde met stromen, melodie en songstructuur hier. Het middelste gedeelte van het album doet me denken aan nummers als Kanye's Flashing Lights, die meer gericht zijn op verkenning van geluid en structuur in plaats van conventioneel een verhaal van begin tot eind te vertellen.
Oeral: Als nee-zeggers later niet per se waardering hadden voor het werk van Big Sean Dark Sky Paradise , dit zal ze nu zeker niet aan boord krijgen. Hij behoudt echter zijn vermogen om waarschijnlijk betere wijdverspreide nummers te maken dan zijn leeftijdsgenoten die van de club of de radio naar echte raphoofden kunnen reizen. Dit is de reden waarom hij zichzelf lid mag noemen van de zeer exclusieve I have an Eminem feature club terwijl hij door Metro Boomin geproduceerde knallers zoals Bounce Back maakt. Stat Quo zei dat hij een probleem had om voor elk wat wils te zijn, maar Sean is echt de enige kunstenaar die het allemaal legitiem kan doen. Is hij daar de beste in? Nee, maar het is beter dan veel artiesten die proberen te voorzien in één specifieke demo. In deze tijd is dat een prestatie op zich.
hiphop r&b-artiesten
Trent: Ik vind het een vrij vloeiende luisterervaring en hij komt zeker in een geweldige zone als artiest. Dat gezegd hebbende, is zijn grootste misdaad hier niet zichzelf B. Rabbit-stijl te verliezen en het naar een hoger niveau te tillen. Na een album zoals Dark Sky Paradise , is het tijd om voor een klassieker te gaan, en geen genoegen te nemen met ingehouden ruminatieve grooves.
Laten we een laatste telling maken. Ik ben er nog steeds 4.2.
Oeral: 4.0
Scott: 4.0
Aaron: 4.0
populaire liedjes 2016 r&b
William: 4.0 Dark Sky Paradise is nog steeds zijn beste.
