3,6 van de 5- 3,00 Gemeenschapsbeoordeling
- twee Heeft het album beoordeeld
- 1 Gaf het een 5/5
Nadat hij de balans heeft opgemaakt van zijn verleden, bouwt Ace Hood zijn naam en zichzelf weer op. De inwoner van Broward County heeft nagedacht over wat hij echt wil terwijl hij hier op aarde is en hoe hij zijn ware zelf kan vinden. Aan Trust The Process II: Undefeated , hij draait helemaal om balans in het leven. Hij is Tony Robbins van de rapper geworden (minus de onwetende # MeToo-commentaren), vol motivatie en aspiratie, zich niet bekommerd om de kleine dingen in de samenleving en rap.
Met 29 lange nummers met compacte en persoonlijke verzen, is het veel van elke luisteraar te vragen, maar hij biedt in ruil lessen en inspiratie aan. Het is het soort dingen dat je in je hoofd wilt herhalen, omdat het je misschien iets goeds kan doen. Trouwens, de man vierde zijn 30ste verjaardag, dus laat hij hem doen.
2018 mtv movie & tv awards genomineerden en winnaars
Het hele project vloeit als een geheel samen, en Hood is consistent met zijn rijmpjes en onderwerp. Er is kwaliteitsproductie en subtiel verschil in stijl en flow. Het roerige titelnummer Undefeated zet de verhaallijn in en klinkt alsof hij klaar is om de poort uit te barsten: ik sta oog in oog met alles wat ik tegenkom / Mama vertelde me dat mijn gevoelens nooit in de weg staan / Ik ben wakker worden zoals hoe kan ik in godsnaam beter worden vandaag? / Ik gaf mezelf die bevestiging: 'jongen, je bent al geweldig.'
Terwijl hij bezig is met de zelfverbeteringstip, zich geen zorgen maakt over jouw mening, is hij niet vergeten zijn ogen op de slangen te houden. Nooit veel te laag worden, ik word nooit veel te hoog / Buiten mijn angsten kijken die me echt deden opstaan / Dood alsjeblieft mijn vibe niet, alsjeblieft niet mijn vibe / Alles cool met een nigga zoals ik totdat je dat oversteekt lijn, herinnert hij mensen eraan die misschien denken dat het leuk is geworden op Live Love Shine.
Over het algemeen neemt het geen grote risico's en biedt het geen al te grootse visie, het is meer alsof hij gewoon geniet van zijn relatief hernieuwde onafhankelijkheid van grote labels en plezier heeft in de studio. Maar dit maakt deel uit van het plan, maakt deel uit van het proces. Hij beraamt zijn bewegingen en hergebruikt zichzelf terwijl hij werkt aan een officieel album. Beschouw het als training. Hood legt het allemaal in vers uit: hij gaat over familie, doelen visualiseren en leren van fouten; hij geniet nog steeds van wat rook en wat bruin, maar hij is meer geïnteresseerd in meditatie, hete yoga en veganistisch eten (JEP).
Ik wil niet met mensen neuken, alleen deze zaak van mij / Je kunt niet in mijn ruimte komen met al die negatieve vibes / Mijn cirkel is niet bedwelmend, we gaan ze verbreken, hij spuugt vol vertrouwen op de baby uit de jaren 80.
woede tegen de machine Joe Budden
Trust The Process II: Undefeated is een lonende luisterervaring, het kan een paar zittingen duren. Het kan moeilijk zijn om het hele ding te doorstaan en het kost wat moeite om het te ontleden, het trekt niet echt je aandacht voor meer dan een paar keer tegelijk. En het zit vol verrassingen begraven in de beats om alles fris te houden.
