2,8 uit 5- 3.40 Gemeenschapsbeoordeling
- 10 Heeft het album beoordeeld
- 5 Gaf het een 5/5
Zowel verrassende als onvoorziene samenwerkingsalbums zijn zo gewoon geworden in het landschap van Hip Hop dat ze tegenwoordig enigszins van artiesten worden verwacht. Afgelopen Halloween (31 oktober) trokken 21 Savage, Offset en Metro Boomin dubbele plicht op voorspelbaarheid toen ze loslieten Zonder waarschuwing op het grote publiek, wat een bescheiden hoeveelheid aandacht genereert zonder het in zijn totaliteit echt te verdienen.
Zoals de meeste projecten die worden opgenomen zonder het mom van een nauwgezette A&R, Zonder waarschuwing De facturering overtreft nooit de verwachtingen van een artiest - rapper of producer - laat staan een glimp te geven van wat deze individuen in staat stelt tot de populairste figuren van 2017 van Hip Hop te behoren. Offset, die zowel professioneel als persoonlijk een sterjaar beleeft, doet weinig om de bestaande chemie tussen 21 en Metro te verbeteren. En woordspeling is bedoeld als we zeggen dat hij een deel van de Nu de vaak erkende lyrische tekortkomingen van de copywriter.
Wanneer hij aan zijn lot wordt overgelaten, bereikt 21's handelsmerk monotone hypnose het verwachte. Op de val snauwend Respectloos, 21 trapt ongeïnspireerde en onverstandige teksten zoals orkaan Irma in mijn nek, nigga, overspoeld / orkaan Harvey om mijn pols, shit, overspoeld, bewijs dat rondhangen in Hollywood zijn empathie met de mensen. Hij doet het iets beter op Run Up the Racks, die een meer energieke stroom belichaamt, maar niet overeenkomt met de pakkende munt van zijn oudere neef, Bank Account - de rapper met een mes met een mes. kenmerkende hit .
Offset beheerst de show niet, maar zijn solo-aanbod Ric Flair Drip - een somber rijlied met die klassieke Migos-tongwending - en zijn vermogen om een lethargisch nummer als Still Serving op te peppen, zijn nog steeds een stroom of drie waard. Wat Young Metro betreft, zijn productie dwaalt nooit ver af van sinistere orgelakkoorden en griezelige basonderbrekingen, maar hij kan nog steeds worden vertrouwd om het Halloween-thema zonder compromis hoog te houden.
Zoals eerder vermeld, profiteren artiesten - ongeacht het niveau van hun talent - van een neutrale rede op de achtergrond; iemand die de algemene visie geeft om een project een blijvende impact te geven. Zonder waarschuwing beste nummer is, zonder twijfel, de opener Ghostface Killers. De opname van Travis Scott is een duidelijke trekpleister, maar als je een brug, een refrein en gelaagde instrumentatie hebt, is het geen toeval dat de songkwaliteit boven het mixtape-niveau kan stijgen. In theorie is dit samenwerkingsalbum nog steeds een goed idee, maar fans verdienen een meer geconcentreerde inspanning.
Misschien de volgende St. Patrick's Day?
