Algehele nieuwe album van Gorillaz Kunststof strand - die op 8 maart uitkomt - is minder duister dan zijn voorganger Demonen dagen en is ook minder gericht op hiphop.
In plaats daarvan bevat de plaat een reeks synth schijf geluiden vermengd met nummers die gemakkelijk op een van de Damon Albarn's werken met zijn andere bands. De gasten zijn weer geweldig en de productie bij vlagen ontzagwekkend. Een tijdschrift noemde het al het beste album van 2010. Hier is wat MTV dacht na onze eerste luisterbeurt... 1. Orkestrale intro (met Sinfonia ViVA) Het geluid van de zee en strijkers openen het album 2. Welkom in de wereld van het plastic strand (feat. Snoop Dogg en Hypnotic Brass Ensemble) Snoop rapt over een langzame house beat om het album te openen met regels als: Kinderen verzamelen zich om ik heb je focus nodig/ Ik weet dat het lijkt alsof de wereld zo hopeloos is. Met Damon op de achtergrond voegt Snoop toe: Welkom in de wereld van Plastic Beach! 3. White Flag (feat. Kano, Bashy en The National Orchestra For Arabic Music) Over orkestrale Marokkaanse strijkers en casio-bliepjes zetten de twee Britse MC's strakke coupletten op een nummer dat geen Damon's zang bevat. Bashy zegt dat ik Jezus niet ben, maar ik loop over water terwijl Kano het thema van het album blijft spugen. Als de hemel een VIP had, is dit het witte zand, de blauwe zee. 4. Strass ogen Met een beat die doet denken aan Demon Days' Kids with Guns, is dit nummer helemaal Albarn met een refrein dat je liefde laat lopen als strassstenen die uit de lucht vallen. De verzen zien de Blur-man bijna zichzelf rappen 5. Stylo (feat. Bobby Womack en Mos Def) De eerste single van het album bevat een heerlijk vaak kilter Bobby Womack-zang, New Yorkse discobeat en de vervormde raps van Mos Def. 6. Superfast Jellyfish (feat. Gruff Rhys en De La Soul) Een van de hoogtepunten van het album - dit is minder feel good dan eh, Feel Good Inc., maar is nog steeds pittig en poppy. Met een langzame hiphopbeat die doet denken aan Gorillaz' early Clint Eastwood track het is op de juiste manier cartoonachtig. Super harige dieren ’ Gruff Rhys kenmerken op de haak. 7. Empire Ants (feat. Little Dragon) Na een lang zacht intro met piano en strijkers zingen we hier Little Dragon over haar kleine droom die aan de machines werkt. 8. Glitter Freeze (feat. Mark E Smith) De frontman van de herfst komt voor in de uitsplitsing van dit nummer, dat een rijdende drummachine-beat en duister gezoem en gezoem laat zien. 9. Some Kind Of Nature (feat. Lou Reed) Dit ziet de voormalige man van Velvet Underground in topvorm met New Yorkse lijzige intonatie: een soort metaal, een soort lijm, een soort plastic dat ik om je heen zou kunnen wikkelen. De keyboardmelodie en Albarns eigen zang zullen nog dagen in je hoofd blijven hangen. Nog een hoogtepunt - het zou van dit album kunnen zijn Schenken . 10. Op Melancholische Heuvel Weer zo'n stereotype Damon-nummer over liefde en een verloren Engeland. Ondanks de synths klinkt het als Het goede, het slechte en de koningin . 11. Gebroken Een troosteloos nummer met de frontman van de Gorillaz die zingt over een niet nader genoemde 'haar' en 'gebroken liefde'. 12. Sweepstakes (feat. Mos Def & Hypnotic Brass Ensemble) Deze cracker trapt af met lo-fi flipperkast beats die plaats maken voor live drums en The Hypnotic Brass Ensemble. Mos heeft een veel langere rap dan op Stylo en laat zien waarom hij wordt beschouwd als een van de beste rappers die er zijn. 13. Plastic Beach (feat. Mick Jones & Paul Simonon) Beschikt over een spaghetti Western gitaar intro. Damon zingt: It's a Casio on a Plastic Beach, wat de track samenvat. 14. Binge (feat. Little Dragon) Een prachtig liefdeslied dat weer doet denken aan het geluid van de zee. 15. Cloud Of Unknowing (feat. Bobby Womack en Sinfonia ViVA) Net als Demon Days eindigt dit album met langzame en filmische tracks. Hier zingt soullegende Womack: Ik was haar vanaf het allereerste begin en probeerde gewoon een weg naar je hart te vinden. 16. Piratenvliegtuig Sluit het album af met Synths en Hammond keyboards. Klinkt als het korte Lot 45-nummer van Blur's Parklife-album. DOOR TOM THOROGOOD
