4,0 uit 5- 4.21 Gemeenschapsbeoordeling
- 28 Heeft het album beoordeeld
- 18 Gaf het een 5/5
Curren $ y is ogenschijnlijk een van de hardst werkende (en meest sympathieke) rappers in de game, met een keur aan consistente mixtapes sinds 2006 en bruisende features naast iedereen van Wiz Khalifa en Big K.R.I.T. aan ScHoolboy Q. Spitta is niets anders dan productief, maar wat hem definieert, is ook zijn grootste vijand. Zijn waslijst met een repertoire voelt uiteindelijk ongelijk aan - hapjes versus een stevige maaltijd - en hij wordt nog steeds algemeen gezien als een andere, zij het bedreven, wiet-rapper die nog op het punt staat echt te breken. In zijn aanstaande zevende studioalbum Muscle Car Chronicles, Spitta vindt het wiel niet opnieuw uit - het is nog steeds veel opschepperij en wietpraat - maar hij verpakt zijn waren opnieuw in een strakke, nieuwe set.
Muscle Car Chronicles is een weelderig aanbod waarin de New Orleans MC rijmt op instrumentatie van Thomas Pridgen van The Mars Volta, Robert E. Corrigan Jr. en zanger McKenzie Eddy. Het is geproduceerd door Sean O'Connell, een folk producer / songwriter / artiest die getekend is bij Damon Dash's DD172 (Dash wordt ook gecrediteerd als uitvoerend producent van het album naast O'Connell en Curren $ y). Wees duidelijk: dit is geen rapper die probeert een rockplaat te maken of schaamteloos panderert om een nieuw publiek te winnen. Dit is genre-bending goed gedaan om een echt prachtig klinkende rapplaat te maken.
De albumopener, Soundbombin ’is doorspekt met gemene gitaren en live drums en kick-start Curren $ y keihard praten. Zeg de chauffeur dat hij mijn truck moet optrekken / Ik en deze L.A.-vrouw die uit de club strompelt, verkloot / The Jets mijn set Ik hou zo veel van ons / Bel naar huis / vertel mijn bitch dat ik terugkom nadat ik ben gekomen. Frosty is een melodie op de zelfverklaarde coolste nigga ooit en is doordrenkt met spookachtige elektrische orgels om teksten als Casper op deze dwazen te verbeteren / Float / ik heb het over de Kaspische Zee, ho. Curren $ y heeft zijn kenmerkende gevoel voor humor niet verloren. The Strangest Life draait Jim Morrison van het beroemde citaat van The Doors om: Dit is het vreemdste leven dat ik ooit heb gekend maar bekende features zijn gelukkig slank - Fly Out (Part Très) bevat Mikey Rocks van The Cool Kids en Tabi Bonney - waardoor de focus volledig op Spitta kan liggen.
MCC Het opvallende juweeltje Bout It 2011 is een liefdevol eerbetoon aan Spitta's Geen limiet wortels. Jets nigga / Bout it bout it / Roll one and match one if you bout it bout it / Smoke one for C-Murder je bent niet vergeten / Als je op zoek bent naar Spitta / vind me waar het bewolkt en bewolkt is, hij rapt. Een vleugje nostalgie, het is een frisse en unieke interpretatie die recht doet aan de originele snit van Master P.
De Hip Hop cognoscenti mijmert vaak dat Spitta slechts één hit is voordat hij zijn volledige potentieel bereikt; hij is gewoon een Zwart en geel weg van het bereiken van dat hogere echelon. MCC zal dat niet zijn, maar toont een dieper, interessanter gevoel voor kunstenaarschap dan we tot nu toe hebben gezien en brengt hem een stap dichter bij het vervullen van die droom.
