0,0 van de 5- 4,50 Gemeenschapsbeoordeling
- 88 Heeft het album beoordeeld
- 68 Gaf het een 5/5
Het was iets meer dan een jaar geleden toen de ontluikende in Chicago geboren werd Kans op de Rapper bracht zijn debuut mixtape uit # 10Dag . Motivatie na het ontvangen van een schorsing van twee weken voor het roken van wiet tijdens zijn laatste jaar op de middelbare school, toonde het project een postulerend perspectief van een jonge man met een intrigerende grondgedachte. Dit ontwerp verfijnen door middel van een ritmische caleidoscoop, Zure Rap Bocht af naar een levendige wereld geïnspireerd door drugs, en het is een hoorbare odyssee die met elke reis beter wordt.
Chance heeft een onmiskenbaar unieke levering, en het is er een die even wennen is bij een eerste luisterbeurt. Het is echter duidelijk dat zijn geanimeerde stroom ook de kinetische ruggengraat is voor zijn lyrische karakter. Of hij nu bot cruist naast Ab-Soul op Smoke Again of door een wolk van waas op Juice drijft, Chance bezet elke plaat charmant met een onberispelijke uitvoering. Over een relaxte snee die roept: Burn terwijl je luistert, roept de Action Bronson-geassisteerde NaNa een groot aantal uitspraken op: Lickety-split, lickety-slip op een schaal / Van afpellende bananenspleten / Give me my Kit-Kat / Don 't Breek me niet uit shit, batch, fack, bedoel je bitch?
Dit wil niet zeggen dat hij niet goed uitgerust is om serieuzere zaken aan te pakken. In feite veel op # 10Dag , komt een deel van zijn beste werk in tijden van bezinning. Acid Rain is een diepgaand verhaal dat zowel de dood van een goede vriend (Mijn grote homie stierf jong stierf; net ouder geworden dan hij) als zijn huidige bestaan raakt. Lichter van toon, Chain Smoker komt zalig uit als zijn eigen persoonlijke volkslied, terwijl Everything's Good (Good Ass Intro) een carrière beschrijft die er elke dag veelbelovender uitziet, ondanks zijn onvolkomenheden. Door zijn reis tot dusverre in perspectief te plaatsen, getuigt hij, maar ik wist dat ik vlieg was toen ik nog maar een rups was / Dat ik het zou redden, zelfs als ik nooit een milla zou maken / Als ik mijn maker ontmoet, zal hij ervoor zorgen dat we chillen'.'
Deze balans tussen lyrisch enthousiasme en bedachtzaamheid wordt op briljante wijze vastgelegd op Pusha Man. Aanvankelijk gepresenteerd als een uitbundige plaat doorspekt met viscerale ad-libs, rapt hij onbezonnen, Jij een lamme, en je bitch breekt soms mijn wiet af / Zie mijn gezicht op straat, in de tweets en een Reader of een Redeye als je Sun leest -Times / Ze kreeg blaren op haar knieën, ze is een vijand voor de D / Ook al heb ik maar één keer verslagen. De eens zo vrolijke achtergrond wordt al snel somber als Chance zich verdiept in het aanhoudende geweld dat zijn geboorteplaats teistert. Hij articuleert het stigma binnen zijn gemeenschap en het land in het algemeen en maakt pijnlijk duidelijk dat het probleem nog lang niet is opgelost.
Ze schieten, of het nu donker is of niet, ik bedoel, de dagen zijn behoorlijk donker / Hier beneden is het gemakkelijker om een pistool te vinden dan om een verdomde parkeerplaats te vinden / Geen liefde voor de oppositie, met name een politiefunctie / 'Cause ze zijn nooit in onze positie geweest, rijmt hij.
Met Zure Rap , Chance The Rapper doet meer dan alleen entertainen met poëtische grapjes en een levendige persoonlijkheid; hij zet een gesprek op gang dat de luisteraar van begin tot eind toegewijd houdt. Het is deze standvastige overtuiging die hem onderscheidt van de huidige groep getalenteerde maar onduidelijke leeftijdsgenoten, en op 20-jarige leeftijd zou de vertegenwoordiger van Windy City weinig moeite moeten hebben om voort te bouwen op wat een doorbraak lijkt te zijn met zijn nieuwste project. Alsof hij het antwoord al weet, denkt Chance lachend na, ik hoop dat je van al mijn shit houdt. Tot nu toe zo goed.
DX-consensus: Gratis album (de hoogst mogelijke lof voor een mixtape)
