Een onderwerp dat de laatste tijd over sociale media vliegt, zijn kunstenaars die hun meesters bezitten.
Een master is een term die wordt gebruikt om te verwijzen naar de originele geluidsopname-copyright van een nummer. Wanneer een artiest een nummer opneemt, maakt hij of zij ook een originele geluidsopname die wordt beschermd door de Amerikaanse auteursrechtwetgeving. Omdat het landschap van de muziekbusiness er constant bij betrokken is, sluiten veel artiesten, met name artiesten die zijn getekend bij grote platenlabels, deals om het eigendom van hun geluidsopnamen te behouden.
Popster Taylor Swift is niet de eigenaar van haar meesteropnames en heeft haar publiekelijk uitgedrukt gevoelens en frustraties (haar aartsvijand Scooter Braun heeft ze net verworven). Jarenlang was de standaard platencontract opgezet voor artiesten om al hun rechten binnen de geluidsopnames af te dekken in ruil voor een royalty. Dat is in wezen echter wat een platencontract is.
Platenmaatschappijen houden zich bezig met de verkoop en distributie van opgenomen muziek.
heeft nicki minaj seks gehad met lil wayne
Technologie is altijd de drijvende kracht geweest achter de muziekindustrie. Dus met de ontwikkeling van muziekstreamingservices en andere sociale mediaplatforms zijn veel artiesten in staat om muzikale inhoud rechtstreeks aan hun fans te leveren zonder afhankelijk te zijn van platenmaatschappijen.
Dergelijke praktijken hebben nieuwe en gevestigde artiesten invloed gegeven bij het onderhandelen over platencontracten. Zo zitten artiesten als Chris Brown en Beyoncé niet meer in traditionele platencontracten. Ze bezitten nu hun masteropnames en werken samen met platenmaatschappijen om hun muziek te distribueren onder een licentieovereenkomst, niet onder een platencontract. Dit type overeenkomst stelt hen in staat om in de toekomst volledige controle te hebben over hun geluidsopnamen.
Aan de andere kant heeft Taylor Swift geen eigendom binnen haar zes-albumcatalogus bij Big Machine Records. Je vraagt je misschien af: waarom zou een platenlabel zo'n deal sluiten? Simpelweg omdat platenmaatschappijen bezig zijn met het verkopen van opgenomen muziek. Dat is hoe ze geld verdienen.
camila cabello ik heb vragen
Zelfs doorgewinterde rapper Nas leerde op de harde manier over de waarde van het bezitten van zijn meesters. In een interview op de Drink Champs-podcast van Nore en DJ EFN was Nas heel openhartig over het niet bezitten van de masteropnames voor zijn vier of vijf albums. De legendarische artiest Prince, die een lange tijd voorstander was van een eerlijke beloning en eigendom, vocht jarenlang voor zijn dood tegen grote platenlabels. Helaas voor Nas zorgde zijn gebrek aan eigenaarschap binnen zijn meesters ervoor dat een samenwerking tussen hem en Prince werd stopgezet. Prince zou niet bijdragen aan opnames zonder eigendom binnen de master te verkrijgen (het auteursrecht op geluidsopnames).
Wat heeft dit allemaal met producenten te maken? De meeste producenten zijn bekend met het onderhandelen over eigendom binnen het uitvoeringsauteursrecht. Dit proces wordt ook wel het beveiligen van publicatiesplitsingen genoemd. Maar hoe zit het met de geluidsopname-copyright-splitsingen? Het is gebruikelijk dat het auteursrecht op geluidsopnamen gelijkelijk wordt verdeeld, waarbij 50 procent van het eigendom naar zowel de artiest als de producent gaat. Wat als je een nummer produceert voor grote artiesten zoals Chris Brown, Beyoncé of Lil Nas X ?
Met zoveel artiesten die het eigendom binnen hun meesters proberen te behouden, zullen artiesten proberen producenten ertoe te brengen hun geluidsopnamerechten over te dragen om meer controle te hebben over hun songcatalogi. Deze tactiek is echter niets nieuws.
Tijdens mijn carrière heb ik grote sommen geld gekregen om mijn geluidsopnamerechten over te dragen aan artiesten die getekend zijn bij grote labels.
Natuurlijk heb ik die aanbiedingen afgewezen. Voor producenten is het tegenwoordig nog belangrijker om de verleiding niet te weerstaan om je rechten voor een snelle prijs over te dragen.
duizelingwekkende gemoedstoestand
Laten we bijvoorbeeld zeggen dat artiest A een exclusief nummer koopt van producentenmarkten zoals Beatstars, Airbit of License Lounge. Het nummer trekt wat aandacht van grote labels en artiest A tekent een platencontract bij een label. Op dit punt delen de producer en artiest A hetzelfde eigendom binnen de masteropname 50/50.
Er zijn op dit punt twee scenario's die zich kunnen voordoen. Nummer # 1: de platenmaatschappij wil misschien 100 procent eigendom van de masteropnames gemaakt door artiest A. Of nummer # 2: de platenmaatschappij kan ermee instemmen de masteropnames van de artiest in licentie te geven. Als producent heb je hier de meeste invloed om te onderhandelen. Als een producer eigenaar blijft van de meesters, kan hij of zij dezelfde flexibiliteit krijgen als de artiesten verlangen.
Traditioneel hebben producenten hun geluidsopnamerechten afgeschreven in ruil voor een productierecht, omdat dat het bedrijfsmodel van de branche was dat door de grote platenlabels was gecreëerd. Dit is niet langer de standaard. Bij de meeste platencontracten voor artiesten stemt het platenlabel ermee in om de artiest een royalty (een percentage van de platenverkoop) te betalen in ruil voor de verkoop van zijn of haar geluidsopnamen.
populaire hiphopnummers van 2016
De artiest betaalt de producent vervolgens een royalty uit zijn of haar aandeel. Als platenlabels tegenwoordig minder geïnteresseerd zijn in het bezitten van masteropnames, waarom zouden producenten dan hun geluidsopnamerechten aan iemand anders overdragen?
Ik voorspel dat de meeste grote artiesten in de toekomst hun meesters zullen bezitten.
Darrell Digga Branch is een Grammy-genomineerde, platina-verkopende producer die beats heeft gemaakt voor mensen als JAY-Z, 50 Cent, Jennifer Lopez en Cam'ron, met wie hij hielp bij het lanceren van de Dipset-beweging. Volg hem op Instagram @sixfigga_digga voor meer inzicht in de muziekindustrie.
