Wat een jaar is 2015 geweest. We hebben klassieke albums gezien van verschillende zwaargewichten. We hebben de politiek terug zien sluipen in liederen. En we hebben mensen met geluid zien spelen op een manier die al heel lang niet meer is geprobeerd. Het is nu een feest. Een woud van dichte, weelderige projectie afgewisseld met turn-up deuntjes in een breedte en variatie die je niet meer hebt gezien sinds de danszware jaren 80.
jeezy de legende van de sneeuwpop
Maar hoewel het landschap geweldig was voor zowel albums als het uitsnijden van het album, was het niet zo overvloedig voor singles. De eerste single is bijna uit, want albums die grotendeels als onberispelijk werden beschouwd, kunnen mensen niet zover krijgen dat ze één nummer spelen totdat hun shit tapes eet. Het is een raadsel vanwege de algemene kwaliteit van het werk, maar wat hot is in de context van een stralend oeuvre, is saai op de radio. In plaats daarvan hebben we een krachtige mix gekregen van eenmalige radiohits en uitgelezen albumhits die een dichte mix van complexiteit en luchtigheid creëren. Er is voor elk wat wils terwijl het publiek zichzelf kloont en versplintert in categorieën en stemmingen. Wat goed is voor de hipster, hoeft niet per se goed te zijn voor de ratel en vice versa.
Radio of geen radio, dat zegt niets over hun kwaliteit. En dus geven we jullie onze top 25 van nummers van het jaar in een poging om een soort continuïteit tussen kampen te creëren, zo niet om de pijn tussen al onze gebroken oren te verzachten.
Kendrick Lamar - The Blacker The Berry
Luid, eigenwijs, luidruchtig en gelaagd, The Blacker The Berry stuurde de Kendrick Lamar-hype de stratosfeer in. Als je niet geboeid was door wat de derde K. Dot album kon zijn voordat je het hoorde, je was het zeker nu. Dit kwam op de hielen van zijn controversiële commentaar op politiegeweld. Met Kendrick verwijzend naar zijn eigen vooroordelen en die van de gemeenschap in het algemeen in één adem.
Young Thug F / Birdman - Voortdurend haten
In wat waarschijnlijk het beste Birdman-couplet aller tijden is, druipt Constantly Hating over je heen als een vochtige mist over een grasveld. Thugger doet het wat hij hier het beste doet, hoewel met een iets meer hoorbare cadans, en Birdman vernietigt deze keer niets, en creëert een klein wondermeesterwerk uit de spaarzame beat.
Fetty Wap – Trap Queen
Fetty Pendergrass, Fetty Vandross of gewoon Fetty Wap als je op je vierkante shit zit, is het regelrecht zingen van de inwoner van New Jersey over trapbeats zo'n logische uitbreiding van Drake's booze versie van Hip Hop dat het verbazingwekkend is dat niemand er eerder aan heeft gedacht. Dan is er het doel van zijn gekakel: zijn valkoningin. Hoevelen van ons hebben op zo'n manier gedachten aan onze ride-or-die gekoesterd, maar zonder de bando om het uit te drukken? Zoals prachtige liedjes vaak doen, sprak Trap Queen een verlangen aan waarvan we niet eens wisten dat we het hadden.
Donnie Trumpet & The Social Experiment - Sunday Candy
Er is iets met Sunday Candy dat precies opsomt waarom Surfen is even geliefd en gehaat. Het is helder, vrolijk en vol kleur dat ontbreekt in de overdreven ernst waaraan Hip Hop zich de laatste tijd heeft overgegeven. Chance The Rapper & The Social Experiment slagen erin om Kirk Franklin gospel rap uit de late jaren 90 en Chicago Footwork te combineren tot een ode aan de grootste supporter van zijn beweging. Dat klopt, de grootmoeder van Chance.
D.R.A.M. - Nee nee.
Elk jaar komen er een of twee liedjes uit het niets die een manier vinden om zo pakkend als menselijk mogelijk te zijn. Als je ernaar luistert, lijkt de formule zo eenvoudig dat je je niet kunt afvragen waarom je favoriete emcee de koorts niet kan opvangen. Maar het is ingewikkelder dan dat. Vaak borrelen deze dingen eerst stil totdat ze een hete sociale media-ader raken die olie ontspruit. Dat was hier het geval, want Cha Cha is vorig jaar eigenlijk gedaald tot weinig tamtam. Maar een Instagram-bericht van Beyonce kan wonderen doen voor zelfs de stilste nummers, en Cha Cha is van daaruit vertrokken.
Tech N9ne met Krizz Kaliko & Eminem - Speedom (WWC2)
Drie emcees met dubbele timing op één nummer zijn meestal een recept voor problemen, maar hier niet. Speedom (WWC2) greep Eminem en bracht hem samen met Tecca Nina voor een snelle treinrit van superieure woordspelingen over een galopperende beat. Wie de minigevecht hier heeft gewonnen, kan niemand raden. Maar de combinatie van deze drie stuurde dit nummer de stratosfeer in.
Rihanna - Bitch kan beter mijn geld hebben
Dit nummer werkt omdat elke persoon op aarde kan zien dat Rihanna dit tegen iemand zegt. De verhalen over haar bereidheid om smerig te worden zijn zo ongeveer legendarisch, en ze behandelt zichzelf meestal op de meest griezelige manieren die mogelijk zijn. Het zou dus geen verrassing moeten zijn dat ze na het sluipen van lames op dat kampvuurlied met Sir Paul en Ye 'liet vallen, die ze volgde met een regelrechte klap in het gezicht in BBHMM.
Drake - Ken jezelf
De meest pakkende hook van het jaar is de raadselachtige Know Yourself. Als nummer bouwt het zo langzaam op dat het moeilijk is om het als een soort turn-up anthem te beschouwen. Dan, plotseling, wordt de stem van Drizzy triomfantelijk terwijl hij van 0 - 100 gaat brullen, door de 6 rennen met mijn ellende! Het nummer is in alle opzichten onconventioneel. De haak schettert pas rond de 1:48. Dan, op ware OVO-manier, wordt het nummer iets heel anders. Over het algemeen heeft de OVO-crew dit soort juxtapositie onder de knie, waardoor je een bepaalde vorm van oprechte emotie krijgt bij het ene deel van een nummer en vervolgens de clou aan de andere kant.
Tyler, The Creator met Lil Wayne & Kanye West - Smuckers
Misschien wel de beste Kanye West- en Lil Wayne-verzen van het jaar, Smuckers is bonkend en confronterend. Geloof je ons niet? Het couplet van Kanye begint met: waarom, oh waarom, waarom, waarom houden ze niet van? / Nike gaf veel provence checks, maar ik ben de enige nigga die ooit Nike heeft gecontroleerd / Richer than blank people with black kids / Scarier than black people with ideas ... En dat zijn nog maar de eerste vier maten. Wayne's is even opwindend en zelfs Tyler beweert dat Wayne zowel hij als Kanye heeft gebouwd. Niet alleen dat, maar Tyler kreeg eindelijk zijn idolen met hem op de rails.
Boogie - Oh My
Boogie is een emcee's emcee, maar je zou het misschien niet weten door hem te beoordelen op zijn turn-up hit Oh My. Maar zelfs op een nummer dat is gemaakt om je innerlijk te laten razen, laat hij nog steeds aangrijpende, griezelige observaties over zijn omgeving horen. Het liedje begint zelfs als, ik was daar, oh mijn god / ik moest het blijven duwen ’/ Mijn moeder in de keuken, er staat geen eten op tafel / Vroeg haar altijd‘ wat je kookt ’? Zoals, ‘wat je kookt’? Maar daar houdt het niet op. De lijnen blijven stromen, en dan realiseer je je dat je een eigenaardige presentator voor je hebt: een die een feestlied kan maken over meer dan alleen seks, drugs en geld.
waarom verliet spencer de jungle?
Toekomst - Verknal wat komma's
bracht Future terug in het gesprek om de volgende crossover-ster van Hip Hop te worden. Eerlijk was ernstig maar problematisch, en viel grotendeels plat. Dit is echter de toekomst waarvan we allemaal dachten dat we het vorig jaar wanhopig probeerden te begrijpen, en hij stelde niet teleur. Geproduceerd door DJ Spinz en Southside van zijn gratis album Monster leidde deze knaller tot nog twee fantastische projecten in 56 nachten en Beest modus .Future - F * ck Up Some Commas
Vince Staples - Miss
Zomer ‘06 is een van de beste albums van het jaar, en een van de kroonjuwelen van het grimmige project is Señorita. Vince trekt opnieuw de sluier over de motorkap terug, niet alleen vanuit zijn eigen perspectief van een Amerika dat naar deze gemeenschappen kijkt als museumstukken. In hun gedachten is de motorkap een speeltuin van geweld die is opgezet voor hun eigen schrik en vermaak. Vince legt dit op een listige manier bloot in een baanbrekende video, waarin een gezin met verwondering toekijkt naar een gemeenschap die totaal anders is dan er wordt verscheurd.
Lil Wayne - Glorie
Problemen met Cash Money, albumvertragingen, matte singles, vergeetbare mixtapes en een groot aantal andere problemen doen velen geloven dat Weezy F. Baby niet te tellen was. Dan komt de exclusieve Glory van Tidal. Naar verluidt de eerste single van de langverwachte Gratis Weezy Album , is de track Wayne op een nieuw zenit van bewustzijnsstroom. Dit is de emcee die velen sindsdien wanhopig wensen Carter III.
Actie Bronson F / Chance The Rapper - Baby Blue
Geweldig Naar Amerika komen geïnspireerde video terzijde, track negen van het solide debuut van Action Bronson op een major label Meneer Wonderful is het duidelijke hoogtepunt. Nevermind Baby Blues gladde hoorn-einde, Mark Ronson creëert de perfecte beat voor Bam Bam om zijn grieven over een ondankbare vrouw te uiten. Nog meer komedie wordt toegevoegd door het gastvers van Chance The Rapper, waarin hij een ex het slechtste leven ooit toewenst.
Kendrick Lamar - Oké
Om een vlinder te pimpen Kendrick Lamar gebruikt letterlijk de geschiedenis van zwarte muziek als een platform om een revolutie te ontketenen. Jazz, Funk en Soul zijn op de een of andere manier toegestaan tijdens het tweede vervolg van de TDE-rapper Good Kid m.A.A.d. stad . Er was echter niets zo radiovriendelijk en zinvol op het album als Alright. Naast Pharrell's anthem-achtige hook, spuugt K.Dot met enkele van de beste rijmpjes die het album te bieden heeft.
Kanye West F / Theophilus London, Allan Kingdom & Paul McCartney - All Day
Dit jaar heeft Kanye West zeker drie singles afgeleverd van zijn nog uit te brengen album SWISH . De eerste twee waren een ode aan zijn moeder Only One, samen met de Sia en Vic Mensa met Wolves. Dan was er het ongelooflijk muzikale epos All Day. Yeezy spuugt niet alleen die kenmerkende opschepperige rijmpjes uit die hem zijn gaan definiëren, hij neemt ook Theophilus London, Allan Kingdom en Paul McCartney mee. Qua productie zit All Day boordevol muzikale credits variërend van Diddy naar Frans Montana.
Rae Sremmurd F / Nicki Minaj & Young Thug - Throw Sum Mo
Het debuutalbum van de Ear Drummer-jongens SremmLife kan net zo goed het turn-up album van het jaar zijn. Hun grootse introductie met No Flex Zone en het is de opvolger No Type, nam de radio over en liet iedereen, van Tracee Ellis Ross tot IHOP, ze citeren. Voor SremmLife's derde single, Swae Lee en Slim Jimmy aangeworven Thugger en Onika voor stripclub anthem Throw Sum Mo.
Big Sean F / Drake & Kanye West - Blessings
Grote Sean maakte eindelijk zijn potentieel waar toen hij zijn derde solo-inspanning liet vallen Dark Sky Paradise eerder dit jaar. Na de megahit IDFWU uit 2014 liet de Detroit-speler Blessings met Drake en Mr. West vallen. Sean houdt zich meer dan staande als Drizzy's aanstekelijke waaaay up hook. De finishing touch toevoegen is een ander geweldig vers van Yezzus.
nieuwste rapnummers op de radio
A $ AP Rocky F / Rod Stewart, Miguel & Mark Ronson - Elke dag
A.L.L.A. vertegenwoordigde een A $ AP Rocky die van hiphop naar een internationaal model en veelbelovende acteur ging. Nogmaals, A.L.L.A. had veel nummers gewijd aan straight flexing van Pretty Flocko. Miguel, Mark Ronson en Rod Steward meenemen voor Everyday was misschien wel het meest unieke dat iemand dit jaar zal horen.
Lupe Fiasco - Muurschildering
Het echte openingsnummer voor Tetsuo & Jeugd Na de zomer is Mural de beste lyrische oefening van Lupe Fiasco tot nu toe. Verdomd bijna negen minuten van de Chicago-emcee die elke hersenspier buigt en bevestigt waarom Atlantic Records grote fouten heeft gemaakt bij het afhandelen van zijn carrière daar. In een wereld waar de meeste artiesten het moeilijk hebben om 16 bars samen te stellen, doet Fiasco het met zoveel finesse in zijn geheel.
Yelawolf - Totdat het weg is
Liefdesverhaal is de millenniumversie van deze generatie van Bubba Sparxxx ’S ondergewaardeerde klassieker Verlossing . Dat is een Zuid-gotiek Yelawolf zichzelf omschreven als een mix van Johnny Cash en Outkast. Er is geen beter voorbeeld dan Til ’It’s Gone. Er is een repetitieve twang-y gitaarlick die perfect mengt met een hartverscheurende bas. Dit is natuurlijk te danken aan Catfish Billy's go to-medewerker WLPWR, die ook voorbij zijn kerngeluid is geëvolueerd.
ik doe niets op het werk
Vic Mensa F / Kanye West - U Mad
De opkomst van Vic Mensa vond de hiphopscene in Chicago ronduit verbazingwekkend, gezien de breuk van de scène. Mr. Save Money maakte eerder dit jaar enorme golven toen hij een plekje op Kanye West's landde SWISH single met Sia. Toen kwam U Mad als een succesvolle rechtse hoek naar de kaak. Degenen die Mensa hebben gevolgd sinds zijn dagen bij Kids These Days en 2013 zijn behoorlijk verbazingwekkend INNANETAPE wist waartoe hij in staat was.
Migos - een keer
Ondanks dat ze de afgelopen jaren een aantal van de grootste hits hebben gehad, Migos moet hun waarde nog bewijzen, albumgewijs. Die kans zal zich voordoen in juli wanneer YRN The Album druppels. Voor de debuutsingle One Time, Quavo, Takeoff en Offset verdubbelen alles wat tot nu toe de sleutel is geweest tot hun succes binnen de rap: een Infectious hook verbindt de verzen van het trio dat de kenmerkende uniforme stijl van Migos losjes bindt.
Alessia Cara - Hier
In het tijdperk van turn-up-muziek die zowel hiphop als R & B beïnvloedt, is Alessia Cara's Here verfrissend het tegenovergestelde. Noem het het antisociale partijlied voor de millennial; De nieuwe ondertekenaar van Def Jam is misschien wel de meest unieke singer-songwriter van het label sinds Frank Ocean. Man of vrouw, een feest bijwonen maar er mentaal niet zijn, is iets waar iedereen zich mee kan identificeren en hier legt die gevoelens redelijk goed vast.
Post Malone - White Iverson
White Iverson, toen ik begon te ballen, was ik jong, je zult aan me denken als ik weg ben, ik heb dat geld nodig zoals de ring die ik nooit heb gewonnen, misschien wel een van de beste hooks die iemand het hele jaar zal horen. Dan is er de dope-productie van het populaire Atlanta-collectief FKI, dat bekend staat om het laten vallen van beats voor iedereen, van Tyga tot Key! White Iverson laat Post Malone muziek maken die heel subtiel is voor de club en de kick-back op zaterdagavond.
Andre Grant is een in New York geboren L.A.-transplantatie die heeft bijgedragen aan een paar verschillende eigendommen op internet en is nu de functie-editor voor HipHopDX. Hij probeert ook tot het uiterste te leven en er veel van te houden. Volg hem op Twitter @drejones .
Ural Garrett is een in Los Angeles gevestigde journalist en de Senior Features Writer van HipHopDX. Als hij geen muziek, videogames, films en de gemeenschap in het algemeen behandelt, is hij in de keuken aan het bakken zoals Anita. Volg hem op Twitter @Uralg .
