Safaree Samuels neemt eindelijk de juiste stappen om een ​​solocarrière op te bouwen met It Is What It Is Vol.2

Het kijken naar romantische fall-outs op sociale media is bijna een regelmatig verschijnsel voor de door internet geobsedeerde millenniumgeneratie. Sommigen zouden het vergelijkbaar kunnen noemen met de sport van een toeschouwer. Als iemand dat helemaal begrijpt, het is Safaree Samuels. Natuurlijk, de media waanzin rond zijn breuk met Nicki Minaj eind 2014 was er meer dan alleen een aantal likes en reacties op Facebook-berichten tussen vrienden, familie of naaste relaties. Deze dingen gebeuren. Zo is het leven. In zijn geval keek de wereld toe. Het uit elkaar gaan van twee mensen die ooit verliefd waren, is voor sommigen hartverscheurend schokkend en voor anderen vermakelijk. Terwijl sommigen teleurgesteld zijn in onbeduidend heen en weer, anderen lachen van plezier. Dan zijn er buitenstaanders die partij kiezen en verder brandstof aan het vuur toevoegen. Verdergaan lijkt letterlijk onmogelijk totdat het uiteindelijk gebeurt.



De man die eens net voorbij SB ging, bevond zich in precies die situatie. Als kunstenaar zelf moeite hebben om persoonlijk en professioneel verder te gaan, klinkt als een monsterlijke taak. Enige tijd later wordt hij doorgedrukt ondanks de voor de hand liggende vragen die in wezen vereist zijn in dit soort interviews als een noodzakelijk kwaad. De dingen zijn echter ten goede veranderd. Het vertrouwen is er en hij heeft de gebeurtenissen onder ogen gezien. Vandaar de release van Het is wat het is Vol.1 in april vorig jaar voordat 2015 werd afgesloten met Het is wat het is Vol.2. Gelukkig laat de muziek goed zien dat een artiest eindelijk momentum opbouwt in zijn rebranding. Safaree maakt een stop bij het DXHQ en vertelt over de moeilijkheden om voorbij gevoelens van nederlaag te komen en kijkt zelfs terug naar gelukkiger dagen met Minaj.








Het is wat het is Vol. 2 was een project dat alle aspecten van Safaree omvatte

Het is mijn tweede soloproject. Ik heb er ongeveer zes of zeven maanden aan gewerkt. Ik heb mijn eerste in april vorig jaar uitgebracht. Voor de eerste heb ik, omdat ik dacht dat het een introductie was, veel freestyles en een paar originele tracks gedaan. Voor deze wilde ik alle originele muziek maken en alle aspecten van mezelf als Jamaicaan behandelen; die de hele West-Indische sfeer beslaat. Gewoon het hele relatie-aspect en dat soort dingen. Ik heb het gewoon allemaal op was gezet. Dat is wat dit is

Uitleg over moeilijkheden die voorbij Nicki Minaj uit elkaar gaan terwijl ze zichzelf een nieuwe merknaam geeft als soloartiest

Het kan soms [moeilijk] zijn wanneer ik alleen ben, rondkijk in mijn omgeving en de verandering zie. Soms zit je daar en denk je: ‘dit is heel anders.’ Voor het grootste deel weet ik het niet. Zoals mijn moeder me heeft opgevoed, ga je om met stront en blijf je bewegen. Ik kan er niet bij stil blijven staan, want je maakt jezelf gek. Ik heb die kracht van mijn moeder gekregen en ik bid veel. Ik had veel tijd om naar de kerk te gaan. Ik ben al een tijdje niet meer naar de kerk geweest. Ik ging naar de kerk om mezelf dichter bij God te brengen, me op mezelf te concentreren en alles opnieuw te focussen. Als je aan het einde van je reis en doel eenmaal wat tijd te doen hebt, wordt het een stuk gemakkelijker om uit die situatie te komen.



Over harde kritiek op zijn muziek

Je moet in beweging blijven en het doen, want veel mensen die nu hot zijn, werden niet altijd goed ontvangen. Het komt gewoon met het territorium.

Ik voel me niet gekwetst door de industrie en leer van tijd tot tijd verbonden aan een groot label

Ik denk niet dat [blackballed] bestaat, want ik doe nog steeds wat ik wil doen. Ik ben nog steeds muziek aan het maken, video's maken en nog steeds op reis. Ik was vorige week net in Londen. Schreeuw naar Tim Westwood. Ik deed daarbuiten radio. Ik doe me nog steeds.

welke albums zijn er deze week uitgekomen

Alles is natuurlijk een leerervaring. Gewoon in de buurt zijn van zoveel grootsheid. Er is geen manier om eromheen te zijn en een paar dingen op te pakken. Het is voor mij een soort tweede natuur om gaandeweg te leren. Nu kan ik dat in mijn reis implementeren.



Gedachten over verschillende controverses over contant geld

Cash Money is naar mijn mening het meest legendarische label dat dit ooit heeft gedaan. Wat er ook is gebeurd of wat er nu aan de hand is, het is voor een moment. Niets duurt eeuwig. De grootsheid die ze deden, zal blijven gebeuren. Het is al goed. Ik ben in leven. Niemand vecht of doet iets geks. We zijn allemaal volwassenen. Het is geen rundvlees of zoiets.

Respect krijgen van Charlamagne Tha God

Het ding met Charlamagne dat mensen niet weten, is dat ik hem ken. Als ik en hij spreken en als hij zijn interviews afneemt, komt hij hoe hij komt. Hij houdt het altijd echt. Hij houdt het brutaal en botweg eerlijk. Daar kun je niet boos op worden. Hij is geen lulrijder.

rapalbum van het jaar 2016

Ja, het is cool om dat te horen, maar aan het eind van de dag geef ik meer om hoe ik me voel over mijn muziek en de mensen die mijn shit steunen. Ik verkoop gesigneerde cd's van mijn pagina's en zo. De plaatsen waar ik ze naartoe stuur, zijn plaatsen waar ik nog nooit ben geweest. Ik ben nog nooit in Nederland geweest, ik ben in Australië geweest. Ik voer postcodes in op plaatsen waarvan ik niet eens weet hoe ze erop kunnen letten.

Op een gegeven moment verslagen voelen

Hel ja. Er waren vaak momenten waarop ik me zou voelen als ‘man, ik moet wat shit bedenken, want ik weet niet of ik dit nog kan doen.’ Dat is echt rotzooi. Ik ben een mens. We zijn allemaal mensen. De grootste sterren ter wereld voelen zich soms verslagen. Het gaat erom hoe sterk je bent om met stront om te gaan, of het waar is of niet. Het gaat er ook om ervoor te zorgen dat u de juiste mensen om u heen heeft. Dat is een van de redenen waarom ik het niet leuk vind om met een heleboel mensen rond te rollen. Soms kunnen al die verschillende energieën en energieën zonder goede bedoelingen je energie verknoeien. Ik probeer daar gewoon bij vandaan te blijven. Je ziet me terloops, dat is gaaf, maar iedereen is op zoek naar iets. Iedereen is uit voor die opkomst en voor die Instagram-shout-out. Je moet gewoon weten wie echt is. En ik zeg niet dat iedereen zo is, maar er zijn sommige mensen die echt zijn en sommige niet.

Kijken naar de opname van Monster was zijn beste studiiegeheugen

Waarschijnlijk in Hawaï zijn met Kanye West en ‘Monster’. Dat was ziek, want terugkijkend waren er maar een paar mensen in de kamer. Miljoenen mensen gingen ernaar toe en het werd zoiets groots. Het leidde tot zoveel argumenten en geschillen. Het is gek om daar een van de weinige mensen te zijn als het maar een tel was. Ik zou zeker zeggen om erbij te zijn toen het gebeurde. Wie had kunnen weten dat het een groot probleem zou worden? Het was ziek omdat ik me herinner dat de beat niet eens zo klonk. Alsof hij er dingen aan had toegevoegd. Dat is Kanye, hij zal iets horen en er iets aan toevoegen om het te versterken. Dat was een geweldige ervaring.