3.3 van de 5- 4,00 Gemeenschapsbeoordeling
- 5 Heeft het album beoordeeld
- 3 Gaf het een 5/5
Christelijke MC's zijn tegenwoordig slim. Ze hebben hun boodschap verpakt in dezelfde soort gruizige trapbeats en afgeleverd met dezelfde swaggerful flows als hun seculiere tijdgenoten. Tedashii , die deel uitmaakt van Lecrae's Reach Records, is een van die rappers. Zijn eerste album in vijf jaar, Nooit vouwen , mist de aantrekkingskracht van de muziek van zijn baas en laat zijn bewonderenswaardige boodschap verward raken in trap-by-numbers-muziek.
Tedashii heeft overtuiging, en zijn onbeschaamde vrolijkheid in het roepen van God buigt zich! herhaaldelijk op, nou, God Flex, is indrukwekkend. En toch is het versmelten van branie met het christendom niet langer een nieuwigheid, en Tedashii doet afbreuk aan zijn boodschap door het herhaaldelijk zingen van de haak. Elders is er lyrische eenvoud in overvloed. Water is minstens één luisterbeurt waard vanwege zijn heerlijk gehakte-en-geschroefd tweede couplet. Ik ben klaar gekomen, dit is precies hoe het is / Rockin 'met die jongen die uit de staat T komt / Dat is de staat die bekend staat als Texas, Beat Boy gestage flexin' / En mijn nek als een ketting, lege draden alsof ze sms'en , hij rapt duidelijk.
De vertrouwdheid in stijl en lyrische vlakheid zou meer te vergeven zijn als de muziek heter was, maar er is niets dat opvalt aan de trapbeats op nummers als Splash II en Get Out My Way. De teksten van laatstgenoemde worden afgeleid door een onaangenaam schetterende beat die afgezwakt had moeten worden voor een strakkere focus. Hold Me Down is een uitzondering, aangezien Tedashii door een hyperactieve beat heen snijdt terwijl hij onbevreesd zijn zelfverzekerdheid verkondigt in zijn geliefden (met aan het eind enkele verrassende gasten). Maar meestal vallen de pogingen van Tedashii om traptastische muziek te spelen op de helling Nooit vouwen een middelmatige aangelegenheid.
Er zijn genoeg diepe bezuinigingen om te voorkomen dat dit album volledig vouwt. Tedashii is op zijn best als hij serieus wordt à la Derek Minor. Zijn nederigheid is grimmig als hij het thuis aan God opgeeft. Op de een of andere manier blijf ik op water lopen, jouw liefde, het zal me niet teleurstellen, verklaart hij over prachtige pianotoetsen, terwijl Crowder de soulvolle haak uit het park slaat. Evenzo is Gotta Live grenzeloos inspirerend, vooral vanwege de torenhoge zang van Jordan Feliz. Er zijn nog een paar bezuinigingen in deze ijdele bezuinigingen, maar lang niet genoeg om de alledaagse feestelijke bezuinigingen goed te maken die de plaat doordringen.
Zoals het er nu uitziet, wordt het 17-track album gebukt onder extra vet en slaagt het er niet in om het beste van zijn subgenre te weerstaan. Lecrae's Kerkkleding was zeven jaar geleden , en de kerk is de valstrik vele malen tegengekomen. Terwijl sommige christelijke rappers op weg zijn naar een wakkere, door Dr. King geïnspireerde houding van protest, lijkt Tedashii tevreden te blijven met de oude formule, die Nooit vouwen in lauw gebied.
