Gepubliceerd op: 11 maart 2018, 13:00 uur door Justin Ivey 4,4 uit 5
  • 4.05 Gemeenschapsbeoordeling
  • eenentwintig Heeft het album beoordeeld
  • elf Gaf het een 5/5
Cast uw beoordeling 37

Phonte is niet teruggekomen om te concurreren met de nieuwste tiener-rapsensatie of toe te geven aan een jongere doelgroep. Hij is teruggekeerd om een ​​volwassen man rap te delen, en Geen nieuws is goed nieuws is de belichaming van zo'n hiphop.



Het tweede soloalbum van de frontman van Foreign Exchange is een van de beste voorbeelden van gracieus ouder worden als rapper. Het wordt geholpen bij de focus door voornamelijk te praten met degenen die met hem hebben geschommeld sinds de gloriedagen van Little Brother en versterkt door het feit dat Tigallo als altijd scherp blijft op de microfoon.



In plaats van zijn oude vriend 9th Wonder en tal van andere grote producenten te rekruteren, kiest Phonte ervoor om samen te werken met een groep onbezongen beatmakers. Hij blinkt uit of hij traditionele lyrische flair toevoegt aan de levendige hoornen-aangedreven Pastor Tigallo of uitblinkt in diezelfde 'two-step' die te horen is op de Sweet You met een lange zwarte man. En halverwege het album vormen een reeks pianotoetsen-geregen nummers van Illingsworth, DJ Cozmos en AbJo het bindweefsel van de sterkste reeks van de LP.






Naast zijn vakmanschap, Geen nieuws is goed nieuws is vooral lonend voor degenen die al 10-15 jaar naar Phonte luisteren. Zoals hij op het album closer Euphorium uitlegt, heeft Tigallo eindelijk het gevoel dat hij voor het eerst in zijn leven zichzelf kan zijn. Hij straalt nog steeds vertrouwen uit als het gaat om zijn MC-vaardigheden, maar de LP wordt grotendeels gekenmerkt door zijn kwetsbaarheid - vooral bij het onderzoeken van sterfelijkheid.



De door Nottz geproduceerde dure genen waarschuwen voor gezondheidsproblemen in het verouderingsproces, terwijl ze aangeven hoe eerdere zorgen over gewelddadige misdaad gelijk staan ​​aan angst voor dokterspraktijken. Hoewel er expliciet naar het overlijden van Combat Jack en Prodigy wordt verwezen, onthult Cry No More dat de dood van Phonte's vader de harde realiteitscheck was die leidde tot een lifestyle-upgrade.

Hem horen rijmen over het bijwonen van de begrafenis en vervolgens dezelfde stront eten die hem heeft vermoord, is net zo beangstigend als een grimmig maffioso-rapverhaal. En de echte inzet is onontkoombaar wanneer Phonte de cirkel rond maakt door zijn eigen plichten als vader voor zijn zonen aan te raken.



Deze reflecties, zoals het opnieuw aanwakkeren van zijn liefde voor rap of het zich settelen om het gewassen leven met zijn vrouw te omarmen, illustreren Phonte's groei als man en kunstenaar. Gelukkig gaat zijn rijping niet ten koste van zijn bekwaamheid. Zijn neiging om de concurrentie te overtreffen en gekke rappers te terroriseren blijft bestaan.

Ze zeggen dat ze bars willen, maar het is ongegrond / ’Want als ze bars krijgen, zijn provence met stomheid geslagen, verklaart hij op So Help Me God. De beukende drums van Marco Polo komen overeen met de intensiteit van Phonte's bars, die hem zien klagen over de ratrace van rap om elke week goedkope verzwakte shit te droppen om fans tevreden te stellen.

Geen nieuws is goed nieuws is grotendeels een solo-aangelegenheid, althans vocaal, maar Phonte krijgt wel wat hulp van Freddie Gibbs. Fans die op zoek zijn naar iets dat meer lijkt op het werk van Phonte's Foreign Exchange, krijgen precies dat op Change Of Mind, waarin hij zingt terwijl Gangsta Gibbs de raps afhandelt. De gemiste kans om deze twee handelsrijmpjes te horen en een handvol nummers die naar hun conclusie meanderen, vormen de weinige tekortkomingen in dit kunstwerk.

Van het schrijven en produceren tot de overgangen en inhoud, Phonte's Geen nieuws is goederennieuws is een vakkundig vervaardigd album. Als hij de veertig nadert, bewijst dergelijke output dat hij nog steeds in zijn beste conditie is. En met behoud van dergelijk hoogwaardig werk, is hij nog dynamischer geworden door van zijn leven een open boek te maken. Zijn optreden in Foreign Exchange is misschien de meest vruchtbare onderneming, maar Phonte blijft een van de elite van Hip Hop wanneer hij op het speelveld van rap stapt.