F.of het grootste deel van het afgelopen decennium, vielen platenlabels hiphop-hoofden aan met een aanval van one-hit blunders die het Dirty South naar huis riepen. Het werd zo erg dat op een gegeven moment, temidden van alle Chingy's en J-Kwon's en Rocko's, de meeste luisteraars bijna waren vergeten dat het Zuiden ooit de thuisbasis was van artiesten als Outkast, Goodie Mob en UGK. Maar midden in de stroom muzikaal afval van British Petroleum kwam de zeskoppige groep Nappy Roots. Gewapend met een zuidelijk gefrituurd geluid en genoeg lyrische capaciteiten om elke oostkustpurist op zijn tong te laten bijten, ging het Bowling Green, Kentucky-collectief multi-platina met hun eerste album, dat in 2002 voor een Grammy werd genomineerd. Watermeloen, Kip en Gritz .
Maar tegen 2005, genoeg van hun label Atlantic Records, kreeg Nappy Roots hun release en besloot ze de onafhankelijke route te nemen. Met het opstarten van hun eigen imprint - Nappy Roots Entertainment Group - en het sluiten van een distributiedeal met de onafhankelijke distributie-tak Fontana van Universal Music Group, keerde de groep terug in de schijnwerpers met de veelgeprezen The Humdinger uit 2008. Eerder deze week sprak DX met Skinny DeVille en Fish Scales of Nappy Roots om hun nieuwste LP te bespreken Het nastreven van luier , hoe het onafhankelijke leven hen behandelt en waarom ze nog steeds van de universiteit houden.
HipHopDX: Hoe was het opnameproces voor jullie als groep Het nastreven van luier ?
Magere DeVille: Het proces voor [ Het nastreven van luier ] was een beetje anders dan op het vorige album, omdat we nu in verschillende steden wonen. Ik en [Fish Scales] zijn in Atlanta, Big V kwam ongeveer een maand geleden naar Atlanta en [B.] Stille en Clutch zijn nog steeds in Louisville, [Kentucky], dus wat we deden was dat we technologie veel meer gebruikten. We hebben nummers heen en weer gemaild, we gebruikten [a beat dump site] PMPWorldwide.com om andere beats te vinden dan [die geproduceerd door] de producers waarmee we hebben samengewerkt. We gebruikten technologie meer dan alleen opdagen in de stad en spullen afzetten. We gingen naar de studio en we gingen allemaal rondhangen en dat deden we, we hadden sessies als we allemaal samen waren, maar toen we niet allemaal samen waren, hadden we individuele sessies en studio's in huis ... we namen platen op en gemaild naar de andere individuen [in de groep], en ze sprongen erop en stuurden ze terug. Het was een goede zaak. Anders, maar naar mijn mening nog steeds effectief.
DX: Ik weet dat wanneer dat met veel groepen gebeurt, het soms niet echt samenkomt op het album. Maar dit was helemaal niet het geval met Het nastreven van luier . Hoe zorgde u er in dat opzicht voor dat u die groepscohesie in stand hield?
populaire dansliedjes 2016 hiphop
Magere DeVille: We hebben gepraat, we hebben gecommuniceerd. We hebben het niet echt gehaast. We namen onze tijd en we hadden heel veel geweldige mensen om ons heen die ons hielpen en hun mening gaven over dingen. Veel mensen die voor ons werken, gaven hun input en dat werd zeer gerespecteerd. We hebben er [ook] een tijdje op gezeten. We hebben bepaalde platen laten verouderen en ervoor gezorgd dat die platen de tand des tijds hebben doorstaan, alsof het over zes weken heet wordt, ook al was het heet toen we het die avond deden? We moesten terug en naar die records kijken ... en zoals ik al zei, we sloten elkaar aan. We hadden misschien drie of vier sessies waarin we ofwel naar Louisville gingen en opnamen maakten, ofwel de jongens naar Atlanta kwamen en opnamen maakten. Dus wat ze ook hadden waar ze aan werkten, ze brachten dat met zich mee en we zouden er onze input over geven alsof we de hele tijd samen waren geweest.
DX: Nu, je had gezegd dat jullie deze keer met de productie naar PMPWorldwide.com gingen, een beatdump-site, in plaats van in de studio te werken met producers, namelijk Joseph Groove Chambers met wie je in het verleden veel hebt samengewerkt. ...
zeg ja tegen de jurk olivia buckland
Magere DeVille: Juist, ja. We hebben niet de kans gekregen om met Groove aan dit album te werken. Groove bekeek de artiestenkant van zijn carrière. Hij heeft een populaire plaat genaamd In the Bag waaraan hij heeft gewerkt. Hij werkt aan zijn eigen projecten, dus we [hadden zoiets van] Oké, we gaan je niet echt lastig vallen en proberen je ons platen te laten geven zoals we altijd doen, dus we lieten hem een beetje doen wat hij deed, en we werkten samen met een nieuw productiebedrijf genaamd Phivestarr. Ze gaven ons wat warmte op een paar mixtapes een tijdje geleden, maar we kwamen echt binnen en werden deze keer echt gruizig met hen, en ze gaven ons dat echte akoestische gevoel aan het album. Die jongens zijn dope, ze gaven ons echt dat randje dat de meeste Hiphop-acts worden momenteel niet gebruikt. We willen nog steeds grensverleggend en innovatief zijn en niet zelfgenoegzaam worden in onze eigen productie. We zijn ooit een beetje in een hokje gestopt met betrekking tot het land, maar deze keer hebben we die kant echt omarmd door er echt mee naar het land te gaan en tegelijkertijd te gaan met de waarden en overtuigingen die we altijd hebben gehad.
[We hebben ook] onze productie opgevoerd door buiten de gebaande paden te gaan met PMPWorldwide. Die producenten hebben ons de smaak gegeven, ik wil het noemen. Je krijgt het vlees, je krijgt de groenten, maar soms krijg je de smaak niet bij sommige producenten, en sommige van deze producenten gaven ons die snufje peper of paprika. Noem het 'want you want', welke smaken je ook wilt toevoegen aan een maaltijd om het op smaak te brengen. PMPWorldwide gaf ons die kruiden, zoals [het lied] Right Place, Right Time. Dat was een producer LX, afkomstig van PMPWorldwide. Het eerste nummer op het album, Welcome to the Show, heet de producer Cloud9. Hij kwam van PMPWorldwide en kwam erachter dat hij uit Canada komt. We zouden nooit, nooit, nooit, ooit van deze man geweten hebben als er niet zo'n site was geweest. Hij zou nooit een kans hebben gehad met Nappy Roots als hij niet zijn beats op die site had gezet.
Ik denk dat [sites als PMPWorldwide.com] de nieuwe golf zullen worden voor veel artiesten die die eersteklas productie nodig hebben, maar ze snappen het gewoon niet waar ze vandaan komen. Je kunt naar een site gaan waar mensen van over de hele wereld beats laten vallen en je kunt ze doorzoeken alsof je aan het winkelen bent in een winkelcentrum. Ik denk dat daardoor [de kwaliteit van] de productie omhoog zal gaan, en ik denk dat het gemakkelijker wordt om dope tracks van producers te krijgen. Het is ook gemakkelijker om te onderhandelen. Iedereen is nederig, niemand probeert een beat van $ 40.000 te verkopen omdat ze vier of vijf jaar geleden iets voor iemand hebben gemaakt. We zijn nu in een tijd waarin het niet meer zo veel kost om een album te maken. Je moet heel, heel nauwgezet zijn om ervoor te zorgen dat je kwaliteit niet achterblijft, want het kost niet zo veel.
DX: Absoluut, en daar een beetje mee verbonden, twee van de tracks op Luierheid die me echt opvielen waren Fishbowl en Be Alright. Ze klonken als andere muziekstijlen dan fans van Nappy Roots hebben gehoord. Waarom heb je ervoor gekozen om deze route te gaan in termen van ingaan tegen het soort muziek waarvoor je bent gevestigd?
Magere DeVille: Oh, weet je, we groeien. We spelen al een hele tijd in het spel en je wilt niet vast komen te zitten in een manier om iets te doen. Het wordt saai en het wordt voorspelbaar. Beide platen, Fishbowl en Be Alright, we hadden gewoon een verdomd goede tijd op dat punt in ons leven. We denken niet echt na over het feit dat we in de club moeten zijn om een clubrecord te maken. We willen voor iedereen goede muziek maken. Tegelijkertijd gaan we uit, we hebben een goede tijd, we willen flessen ploffen en drankjes halen. We staan erom bekend dat we ertegen trappen. We doen veel fratshows, we doen veel colleges en iedereen waar we voor staan, ze hebben een geweldige tijd op deze shows. Waarom probeer je die [ervaring] niet te dupliceren in je muziek?
nba youngboy, revention music center, 6 maart
Het was niet zo van, oké, dit zijn geen luierwortels. We hebben een geweldige tijd. We maken dronken liedjes, we maken wiet rokende liedjes, we maken liedjes die goed voelen. Be Alright is absoluut een feelgood-plaat, het is gewoon zo dat het een gevoel heeft dat je in de club kunt horen. Voor ons is het alsof we niet gebonden zijn aan datgene waarvoor mensen ons kennen. Laten we doen wat we willen doen en mensen andere kanten van Nappy Roots laten ervaren en kijken wat het in de toekomst wordt. We groeien ook [als groep]. We zijn al heel lang samen, we maken al heel lang muziek. We hebben het land drie of vier keer weer gezien. Laten we onze takken verbreden, zodat we ons kunnen verdiepen in verschillende genres en gebieden [van muziek] waarin mensen ons niet zien. Ik noem het verfrissend zijn.
DX: En zoals je al zei, doen jullie veel college-shows. Hoe zit het met optreden op hogescholen en studentenfeesten spreekt je aan?
Vissenschubben: Ik weet het niet, we hebben gewoon een speciale relatie met veel universiteiten in het hele land die we hebben opgebouwd. Op sommige plaatsen is het een beetje traditioneel om naar een Nappy Roots-show te kijken. Ik weet niet zeker of het komt omdat Nappy Roots elkaar op de universiteit hebben ontmoet en dat is gewoon een goed platform waarmee we bekend zijn, maar onze vorm van muziek is een soort feest en muziek in broederschapstijl, als je wilt, en daar zorgen we voor. Als je bij [de universiteitsscène] bent, is dat geen slechte markt. Er komen altijd nieuwe kinderen binnen die zich elk jaar inschrijven voor school. Het houdt je fris ... het is gewoon een goede markt. Plus, [college kids] feesten zoals wij, en dat houdt ons op de been. Eerlijk gezegd wil iedereen zijn studententijd vasthouden, en in zekere zin doen we dat ook. We spelen al meer dan tien jaar mee en we gaan nog steeds elk weekend feesten op hogescholen.
Magere DeVille: Zonder lessen te volgen.
Vissenschubben: Zonder lessen te volgen. [Lacht] Dat is absoluut gaaf.
DX: Ja zeker. Nu ik meer terugkom op het album, een van de andere nummers op het album die me echt opviel, was Live and Die. Jullie schetsen een heel levendig beeld van de ups en downs van Hip Hop erin. Dus voor jou, als je artiesten als Big ziet. K.R.I.T, Pill en Freddie Gibbs komen naar buiten, heb je de problemen die grote labels hebben doorstaan om het kunstenaarschap terug te brengen naar hiphop?
Vissenschubben: Het lijkt zo, vooral met de namen die je zojuist hebt genoemd. Het lijkt erop dat dit een goed hiphopjaar is. Er zijn een aantal slechte jaren geweest waarin de radiomuziek hiphop echt overnam, maar nu zie je dat artiesten zoals de mensen die je hebt genoemd, echt niet groot zijn op de radio, maar ze bouwen sterke volgers op alleen op straat en [met] mensen die zoals een goede muziekperiode. Het komt terug op de kunst ervan, en dat speelt in de handen van Nappy Roots omdat we onszelf als echte artiesten beschouwen, niet alleen die het hier voor geld doen. Dus ik voel het terugkomen, en met internet geeft het iedereen de kans om toegang tot iemand te krijgen. Je kunt Big K.R.I.T. , die helemaal uit Mississippi komt, kun je hem in New York horen zonder hem op MTV te hoeven zien. Je kunt deze artiesten gewoon vinden. U kunt in Canada artiesten vinden die bij uw stijl passen. Ik bid dat het teruggaat naar meer van de kunst van hiphop. Grote artiesten, niet alleen iemand die er een kan maken ... en sommige van die mensen die je zojuist hebt genoemd, kunnen nu echt iets naar Hip Hop brengen.
de nieuwste r&b-nummers
DX: En daar hangt een beetje mee in, jullie zijn onafhankelijk geworden met 2008's De Humdinger met Nappy Roots Entertainment Group en Fontana Distribution. Hoe zijn jullie overgestapt naar deze nieuwe, meer zelfredzame, onafhankelijke industrie en heb je nu, met dit nieuwe album, het gevoel dat je vorderingen hebt gemaakt met het beheersen van de industrie?
Magere DeVille: In ’08, toen we afvielen De Humdinger , het was een grote overgang voor ons met betrekking tot de verwachtingen. We kwamen uit het succes van Atlantic Records en debuteerden ons eerste album [2002's Watermeloen, Kip en Gritz ] het hele land uit, met een verkoop van meer dan een miljoen platen. Dat was op zichzelf al een wonder dat uit Kentucky kwam, sommige plattelandsjongens kwamen van de universiteit en verkochten meer dan een miljoen platen toen ze voor het eerst rondliepen ... Maar toen we in 2005 uit de Atlantische Oceaan kwamen, was het heel, heel moeilijk voor ons om een huis te vinden dat gaat de aandacht geven zoals Atlantic Records. We zaten met Koch [nu E1 Music] bijna een maand nadat we uit Atlantic waren gekomen ... [ze] wilden ons contracteren ... maar hoe ze muziek maakten, was niet echt wat we dachten dat het de beste look voor luier zou worden Wortels, ook al gingen veel mensen die afstudeerden naar Koch. Toen was het, als je naar Koch ging, dat was het kerkhof voor rappers, en dit, dat en nog wat. Nee dat is het niet; het kerkhof voor rappers is het kerkhof. Veel provence gaan daarheen of belanden in de gevangenis. Dat is het slechte deel van rap.
De hype over sommige van deze labels was heel erg dominant in ’04, ’05, en we kwamen er in ’05 uit, dus we wilden de beste situatie hebben. Op dat moment wisten we dat het spel aan het veranderen was. [Grote labels] zouden geen groep van zes man kunnen steunen ... het had gewoon geen zin voor [ons] om betaalde pinda's te krijgen. En we hebben vanaf de eerste dag van onze reizen geleefd, dus het was geen probleem ... Maar wat de zakelijke beslissingskant ervan betreft, was het niet de beste beslissing om terug te gaan naar een majoor en datzelfde soort deal omdat records niet werden verkocht. Dus we kozen voor onafhankelijk en het kostte ons ongeveer een jaar om de juiste onafhankelijke die ons de steun en liefde gaf ... Fontana deed [gaf ons die steun], en als we hopen en hopen platen zouden verkopen, zouden we kansen hebben om op te stijgen naar een groter distributiesysteem, namelijk Universeel. De Fontana-situatie was perfect voor ons omdat het geen glazen plafond had. Er zijn veel labels zoals Fontana, maar Fontana met betrekking tot ons was de beste beslissing omdat het niet besmet of bevlekt was zoals sommige van deze andere onafhankelijke merken. Zoals, Ah, ze werken niet voor hun artiesten, ze geven helemaal niets om hen, ze willen maar drie single op straat verkopen en dat is alles. Je hoort dat en je wordt bang, maar we gingen met Fontana en ze zijn gepassioneerd over ons en we hebben het gedaan.
Maar de verwachting die we hadden toen we lieten vallen De Humdinger , we hebben alles gedaan wat we deden op Atlantic Records, want dat is alles wat we wisten hoe. Dus het was een beetje een leercurve. We hoefden onszelf niet stomverbaasd te maken, maar we moesten onze scope veranderen van kijken naar de hele natie en wereld naar het gewoon ... opsluiten in [meerdere] regio's. We hebben er veel van geleerd De Humdinger tot nu toe omdat we vijf jaar buiten spel waren - 2003, toen Houten leer , tot 2008. Dat zal een artiest doden. Je kunt niet [vijf jaar vrij] nemen en denken dat je terugkomt en zoiets doet als bij de eerste rip. We hadden het geluk dat onze fans er nog steeds waren, we ontmoetten nieuwe fans, en zoals Scales zei over ons die naar deze hogescholen gingen… we kregen fans die elk jaar dat we aan het bouwen waren in en uit kwamen. We hebben een mooi uurwerk en een fanbase gebouwd, zodat we erbij neervallen Het nastreven van luier , Ik denk dat je zult zien hoe we hebben geleerd hoe we door de onafhankelijke [markt] moeten manoeuvreren.
De reikwijdte en de drive en het type muziek gaan niet veranderen. Maar de verwachtingen, we gaan ze een beetje verlagen, we gaan verkopen wat we verkopen en we gaan meer geld verdienen dan bij Atlantic. En dat is de waarheid; je hoeft geen miljoen platen te verkopen om een miljoen dollar te verdienen. We hebben een miljoen platen verkocht, maar we moesten twee miljoen [dollar] lenen. Het is alsof die shit nergens op slaat voor een zakenman. Zoals Hold on, ik heb een miljoen verkocht, en ik moet terugkomen om je te vragen nog twee miljoen te lenen? Waar is het geld dat ik heb verdiend? En ze beginnen je te laten zien hoeveel ze aan je hebben uitgegeven, het is als ‘Nou, fuck! Wie heeft dat uitgegeven? Wie heeft dat geautoriseerd? '' En omdat je er niet bij betrokken bent, omdat je gewoon een artiest van een groot label bent, zijn er een heleboel dingen die je niet toestaat dat ze je dubbel in rekening brengen waarvoor je wordt genaaid [met ] en ze zeggen: 'Nou, je bent ons drie miljoen schuldig omdat we dit, dit en dit hebben uitgegeven.
mijn mooie donkere gedraaide fantasy covers
Het is grappig, man. Het is erg schaduwrijk in de majors. Mensen verdienen hun brood door gebruik te maken van artiesten die niet beter weten. We hebben altijd een punt gemaakt om iets te weten, maar bepaalde dingen zijn geen bevoorrechte informatie voor artiesten, want zo hoort het te zijn. Als je de kans krijgt en je eigen onafhankelijke sleur doet, ben je bij alles betrokken. Je snijdt de cheque af, je tekent alles af. Elke flyer, elke mixtape, elk hotel waar je verblijft, elk budget; je moet je afmelden en goedkeuren, dus het was erg vermakelijk om te zien hoe artiesten worden beroofd. Maar als u erachter komt wat u moet doen, heeft u de controle. En we houden er meer van om de touwtjes in handen te hebben.
Het is niet zo glamoureus als een major, maar de beloning aan het einde van de dag is zeker de moeite waard. Dat is waar we het voor doen. We doen het omdat we er dol op zijn ... maar we zullen niet worden benut [zoals] de meeste artiesten, vooral niet met deze nieuwe 360-deals. Voor sommige artiesten werkte het misschien, maar voor Nappy Roots gaat die 360-deal niet werken. Ik ga het niet willen voorkomen, want veel mensen zijn erg beroemd geworden [van hen]. Als je praat met die mensen die heel beroemd zijn geworden [van 360 deals], en je vraagt hen of ze erg succesvol zijn geweest… je weegt het af. Ik kan je vertellen, ik zat erin. De bekendheid was geweldig, maar de feitelijke succeskant ervan ... als je niet begrijpt hoe je het eigenlijk hoort te krijgen, is het het niet echt waard voor ons.
