#RapDad is een veel voorkomende hashtag onder oudere Hip Hop-hoofden om het leven als vader te beschrijven. Wat dat met zich meebrengt, kan van alles zijn, van het ophalen van kinderen van school tot het thuis doorbrengen van fijne tijd voor het gezin. Meer dan wat dan ook, het verbindt die twee identiteiten met elkaar - om de branie te hebben om een geweldig rolmodel te zijn terwijl je je liefde voor de hiphopcultuur met hen deelt.
#rapdad @BuienRadarNL pic.twitter.com/smzGsRaZjM
- ip (@stanipcus) 26 oktober 2019
Daarom wilde Daniel Isenberg een kinderboek maken dat werd beïnvloed door zijn vormende jaren als artiest en als directeur van culturele kunsten bij de Boys & Girls Club of Northern Westchester.
Isenberg, die de artiestennaam Stan Ipcus droeg en eerder met Matisyahu klopte, heeft bijna 10 jaar Hip Hop gecoverd, waar zijn schrijven is verschenen in XXL en op websites zoals NahRight, Complex, Pigeons & Planes, Urban Legends en UpNorthTrips. In 2019 ging Isenberg, nu creatief directeur bij Octagon, in contact met illustrator Bowen Jiang om te publiceren Mijn naam is Spit: The Dunk Dance , geïnspireerd door het opvoeden van zijn drie zonen en zijn diepe waardering voor de vier elementen van hiphop.
Het verhaal volgt Sam Spitero uit de vierde klas, die gewend is om na schooltijd thuis rond te hangen, videogames te spelen en naar muziek te luisteren. Nadat hij ontdekt dat zijn moeder tot laat moet werken, moet hij naar een naschoolse opleiding bij de Boys & Girls Club. Hij leert zich aan de nieuwe omgeving aan te passen en nieuwe vrienden te ontmoeten, en raakt uiteindelijk geïnteresseerd in deelname aan de nieuwe Hip Hop-workshop van de club.
De deelnemers aan de workshop raken opgewonden als ze ontdekken dat ze deel gaan uitmaken van een raptalentenjacht. Dus staken ze de hoofden bij elkaar om hun eigen hiphopnummer en optreden met basketbalthema helemaal opnieuw te maken. Maar er is een probleem. Spitero is te zenuwachtig om voor iedereen te rappen en moet zijn plankenkoorts overwinnen. Lezers ontdekken of zijn angst hem ervan weerhoudt de hoofdprijs te winnen.
Mijn naam is Spit: The Dunk Dance kwam afgelopen december uit, net voor de feestdagen. Isenberg wilde totale creatieve vrijheid en besloot het boek onafhankelijk te publiceren via Amazon Kindle Direct Publishing. Kort na de release, Mijn naam is Spit werd nummer 1 als nieuwe release in de categorie Kinderbasketbalboeken op Amazon. Als dank gaat een percentage van de omzet naar de Boys & Girls Club waar Isenberg werkte.
Ik kwam binnen in een tijd dat ze net begonnen waren met het ontwikkelen van dit culturele kunstprogramma in de Boys & Girls Club in Noord-Westchester, zegt Isenberg over zijn tijd daar. Als hun nieuwe directeur was het een beetje mijn baby. Ik zou het kunnen vormen zoals ik dat nodig acht. Ik zorgde er meteen voor dat we Mac-computers in ons lab hadden. We plaatsten een microfoon en een geïmproviseerde mini-opnamestudio. Meteen kwamen er kinderen van de middelbare school en bleven laat na schooltijd om hun eigen liedjes op te nemen. En dat was echt een coole overwinning om te zien dat kinderen een plek hebben waar ze konden komen en creatief konden zijn.
We hebben uiteindelijk een album gemaakt vol met alle originele nummers die zijn geschreven en geproduceerd door clubleden en personeel, waar de kinderen erg trots op waren en dat gold ook voor het personeel. Dus we hebben echt heel veel speciale dingen gedaan in de zeven jaar dat ik daar was, en ik ben echt trots op het werk dat is gedaan.
In 2020 blijft Isenberg de zichtbaarheid van Mijn naam is Spit , fysieke kopieën krijgen in lokale boekhandels en bibliotheken. Met steun van andere #RapDads in de gemeenschap hoopt hij dat het personage Spit kinderen motiveert om hun passie in muziek na te jagen en misschien ooit ook MC's worden.
HipHopDX sprak met Isenberg over de inspiratie erachter Mijn naam is Spit , wat een #RapDad voor hem betekent en van plan is om nog een boek te schrijven in de Mijn naam is Spit serie.
HipHopDX: Wat inspireerde je om een kinderboek te schrijven?
Ik was op zoek naar een manier om mijn schrijven te ontwikkelen en iets te doen dat een beetje substantiëler aanvoelde en aansluit bij wat er nu in mijn leven gaande was. In eerste instantie dacht ik erover om een filmscript te schrijven, maar ik voelde me niet echt op mijn gemak bij dat formaat. Ik heb het in het verleden geprobeerd en het werkte echt niet zo goed. En van het lezen van al deze hoofdstukboeken voor vroege kinderen met mijn kinderen - ik heb nu drie kinderen, en twee van hen zijn op de basisschoolleeftijd waar je alleen begint te lezen of je leest dingen die meer zijn dan alleen een plaatje. boeken. Door boeken van dat formaat te lezen, voelde het als een heel comfortabel formaat om te proberen iets te schrijven.
becca ex op het strand
Ik wilde echt proberen een hiphopverhaal te vertellen dat terugging naar mijn eigen leven door inspiratie van wat er gaande is met mijn eigen kinderen, ze ontdekken hiphop en veel van het werk dat ik vroeger deed bij de Boys & Girls Club toen ik daar de culturele kunsten directeur was. Ik ontwikkelde een verhaal over deze jongen die een hiphop-workshop ontdekt bij de Boys & Girls Club en hij neemt uiteindelijk de naam Spit als MC-naam. Het verhaal concentreert zich om hem heen.
HipHopDX: Is dit het eerste Hip Hop-kinderboek in zijn soort?
Daniel Isenberg: Ik weet niet of ik er de vernieuwer van ben, maar ik merkte wel dat er in deze kinderboekenbaan niet veel boeken waren die waren gericht op dingen die rond hiphop draaien. Ik las veel dingen met mijn kinderen waar het plaatsvond in een schoolomgeving of het draaide om kinderen en hun vrienden en hun families. Leuk vinden Het leven van een loser , Mevrouw Cuddy is nootachtig! - dat soort dingen. Er zijn al deze boeken die waren gericht op een schoolomgeving. Ik dacht dat het echt uniek zou zijn om me te concentreren op die naschoolse setting, waar ik 15 jaar lang veel tijd heb besteed aan naschoolse programma's, met name bij de Boys & Girls Club.
Er is echt niets dat ik ben tegengekomen dat echt over hiphop ging. Ik wilde iets doen dat er een unieke kijk op was, waarbij je het kind bijna leert hoe hij een MC kan worden, terwijl je hem ook een verhaal vertelt dat een begin, midden en einde heeft. Hoe kan ik deze lessen doordringen? Hoe ontwikkel je je eigen rapnaam? Of een liedje schrijven? Of over bars gesproken? Heeft u een thema? En prestaties? En alle dingen die daarbij horen. De angst, het samenwerken met mensen, het maken van beats en het bedenken van dansen. Alle hiphop-elementen.
Ik wilde ook iets doen dat herkenbaar was voor ouders van mijn leeftijd die met hiphop zijn opgegroeid. Er zijn dus kleine paaseieren in het hele boek, of het nu de hoofdstuktitels zijn die naar hiphopnummers zijn vernoemd. Of als ze het met hun eigen kinderen lezen, kunnen ze op hun eigen manier contact maken met het verhaal. Toen ze voor het eerst hun liefde voor hiphop ontdekten, werden ze weer een kind.
HipHopDX: Mijn favoriete was My Name Is. Dat was echt goed. Precies zoals je dat hebt geschreven en hoe hij erachter komt wat zijn rapnaam is.
Daniel Isenberg: Ja, ik hoop dat dit hoofdstuk andere kinderen inspireert om te zeggen: Oh, laat me uitzoeken hoe ik mijn eigen naam kan bedenken op basis van de naam die mijn ouders me gaven of mijn bijnamen die mijn ouders voor me hebben. Iets dat te maken heeft met mijn persoonlijkheid of mijn fysieke eigenschappen of wat het ook is. Het relateert het enigszins aan hoe andere MC's die nu populair zijn, hun naam hebben gekregen. Ik dacht dat dat een leuke manier was om in het verhaal te komen en zijn reis om een MC te worden te beginnen.
HipHopDX: Wat betekent die term voor jou als #RapDad?
Daniel Isenberg: Voor mij gaat het altijd over de vaders of de ouders die zelf een liefde voor hiphop hebben en die liefde delen met hun eigen kinderen. Ik denk dat het soms een uitdaging is, omdat ik niet per se ga spelen Klaar om te sterven voor mijn zesjarig kind. Je weet wat ik bedoel? Maar het vinden van die manieren om met hen in contact te komen over muziek. Of het nu gaat om het spelen van nummers waar ze van houden, die actueel zijn en we kunnen een band opbouwen.
Mijn kind houdt van Drake en Travis Scott en dat soort artiesten. Ik vind hen ook leuk. Als ik A Tribe Called Quest, Check the Rhime of zoiets opzet en ik heb zoiets van, Oh, ze zullen dit geweldig vinden en dit is behoorlijk schoon en veilig. Ze worden er misschien niet naar aangetrokken, maar wie weet? Misschien zullen ze House of Pain, Jump Around of iets dergelijks leuk vinden. Maar verder gaat het over muziek, ze leren over de cultuur en beats en al dat soort dingen en een beetje zien waar ze aan toe zijn [ermee]. Ik denk dat #RapDads jongens zijn, en ik denk dat ouders in het algemeen, die hun liefde voor hiphop delen met hun kinderen en het doen op een manier dat ze in contact kunnen komen met hun kinderen.
HipHopDX: Na het lezen Mijn naam is Spit , voor mij zou hij een jeugdheld kunnen zijn. Een kind dat dit leest, kan zich in een vergelijkbare situatie bevinden, leest deze verhalende boog over Spit en wil het ook doen.
Daniel Isenberg: Dat was iets dat voor mij een uitdaging was, om uit te zoeken hoe ik dit verhaal echt herkenbaar kon maken en die boog. Maar ik denk dat het verhaal begint met Spit en hij is deze jongen die gewend is om thuis te komen van school, te chillen en videogames te spelen. Hij heeft geen al te geïnspireerde levensstijl of is niet echt gefocust op iets dat te creatief is, maar hij houdt wel van muziek. Hij is een angstig kind dat vastzit in zijn wegen, maar hij moet naar de Boys & Girls Club vanwege dingen die thuis gebeuren en zijn moeder moet tot laat werken.
Hij overwint zijn angst, sociaal. In deze club zijn en nieuwe vrienden moeten ontmoeten en zijn eigen identiteit moeten ontdekken en voor het eerst liedjes en rap voor mensen moeten schrijven en dan uiteindelijk deze enorme prestatie hebben.
Het is gewoon dit kind in deze zeer kleine wereld nemen en hem openstellen voor deze grotere wereld en door het proces ontdekken hoe je angst kunt overwinnen en vrienden kunt maken en deel kunt uitmaken van iets dat gedenkwaardig en triomfantelijk is. Ik hoop dat kinderen zich daar echt in kunnen herkennen. Ik weet dat mijn eigen kinderen zich zorgen maken over dingen. Zelfs als ze echt geïnteresseerd zijn in dingen, kunnen ze erg nerveus zijn. En het komt de hele tijd naar voren, zelfs bij ons allemaal als volwassenen. Ik denk dat er een paar hele goede lessen in zitten en hopelijk is hij een kind waar mensen naar op kunnen kijken.
HipHopDX: Dit boek is de eerste van een reeks. Wat denk je voor de volgende?
Daniel Isenberg: We hebben ideeën voor een paar andere. Ik denk dat de uitdaging voor mij ligt tussen werken en drie kinderen thuis opvoeden, de tijd vinden om het te doen. Deze duurde ongeveer een jaar van start tot finish. Dat komt gewoon door het schrijven, herschrijven, werken met een illustrator, de omslag goed krijgen en het ronduit neerleggen. Het was een groot project voor mij. Tussen werk en leven was ik er trots op dat ik het kon doen en het voor elkaar kreeg.
Kopen Mijn naam is Spit: The Dunk Dance , ga naar MyNameIsSpit.com of Amazon.com. U kunt het ook volledig lezen hier .
