4,0 uit 5- 4.32 Gemeenschapsbeoordeling
- 37 Heeft het album beoordeeld
- 25 Gaf het een 5/5
Hoe verwaterd en clichématig het moderne hiphoplandschap is geworden, de huidige R&B is dat nog meer. Op een paar opmerkelijke uitzonderingen na, zijn de huidige R & B-artiesten ofwel druk bezig met te doen alsof ze misdadigers zijn, of simpelweg hypergeseksualiseerde teksten pushen die alleen over het goede leven gaan.
DXnext-aluin Janelle Monáe een R & B-artiest noemen, zou haar natuurlijk niet helemaal recht doen. Dus wat zou? De vrouwelijke Andre 3000? Een soulzanger? Afro punk? De waarheid is dat al deze labels beperkt zijn, en als één ding waar is over mevrouw Monáe, is het dit: beperkingen zijn niet van toepassing.
Amazon.com-widgets De ArchAndroid gaat verder waar Monáe's EP uit 2008, Metropolis Suite I of IV: The Chase stopt en beschrijft de heldendaden van Cindy Mayweather, een androïde die probeert te ontsnappen aan vervolging omdat hij verliefd is geworden. Het verhaal zelf is niet wat maakt De ArchAndroid (en zijn voorganger) opmerkelijk - het leent zwaar van George Orwell's 1984 en Aldous Huxley's Dappere nieuwe wereld . Het is eerder de uitvoering van deze literaire thema's in een muzikaal medium dat het zo'n juweeltje maakt.
Het is moeilijk om te bepalen wat opvallender is - De ArchAndroid 'S productie, of Monáe's prestatie erover. Dit album is veruit het slimst geproduceerde album van 2010, en mogelijk van de afgelopen jaren. Niets is hier verboden terrein: of het nu de futuristische percussie op Dance or Die is, de zachte akoestische gitaar en vreemde synthesizers van Sir Greendown, of de zware elektrische gitaar van Mushrooms & Roses, de muziek houdt de luisteraar constant scherp. Even dynamisch is Monáe, die schommelt tussen oergezangen, haar eigen manier van rappen, regelrechte crooning met haar bedrieglijk krachtige stem - Come Alive is in dat opzicht bijzonder verhelderend, voor wie niet geïnformeerd is - en alles daartussenin.
De trouw waarmee Janelle Monáe zich inzet voor het concept van haar album moet ook worden geprezen. Het tempo van elk nummer is zorgvuldig gekozen om over te brengen hoe urgent of persoonlijk elke scène in Monáe's verhaal is. Bovendien doordrenkt ze het hele album met een krachtige subtekst, met sterke thema's als ras, religie en klasse. Zorgvuldig gekozen bijdragers aan het project, waaronder Saul Williams en Big Boi, zijn welkome toevoegingen die de visie van Monáe delen en alleen dienen om het eindproduct te versterken.
lil Boosie nieuwe album tracklijst
Het komt zelden voor dat iemand even tevreden kan zijn met een album als achtergrondmuziek of als een meeslepende luisterervaring, maar De ArchAndroid betreedt die fijne lijn met schijnbare moeiteloosheid. Met deze release bewijst Janelle Monáe wat Metropolis 'Bereik breidde haar greep niet uit; het is één ding om uit te voeren in een vijf nummers tellende EP, maar iets heel anders om dat te doen voor 18 cuts (waarvan er drie klokken op 5:42, 6:01 en 8:48). ArchAndroid is ronduit verbluffend en zou als voorbeeld moeten dienen voor degenen die vastzitten in het verkennen van uitgeputte archetypen. Kom maar op Suite IV .
