3.0 uit 5- 1,33 Gemeenschapsbeoordeling
- 3 Heeft het album beoordeeld
- 0 Gaf het een 5/5
Van de nieuwe lichting melancholische neo-soulvocalisten die de underground-to-mainstream ethergolven binnendringen, is het misschien Anderson .Paak uit Los Angeles die de laatste tijd de meeste intriges heeft opgewekt. Over zijn nieuwe samenwerking De Anderson .Paak EP met Chicago-productieteam Blended Babies, de belofte die te zien is op releases met mensen zoals iedereen, van Tokimonsta tot Kendrick Lamar en Dr. Dre wordt vollediger gerealiseerd dan ooit tevoren, aangezien zijn werk hier meer dan ooit tevoren schittert.
kayleigh van ex op het strand
In vier nummers probeert Paak erin te slagen zichzelf uit te breiden voorbij het werk dat hij heeft gedaan, zowel met als voor de mensen die zijn opkomst bepaalden. Er is echter niets op deze EP dat beter is dan door Tokimonsta geproduceerde soulgroove Realla, Dr. Dre's Animals of Kendrick Lamars All In A Day's Work. Er zit iets in de glans, in de teneur van zijn stem die resoneert met die producties die gewoon niet gebeuren op deze release. Dat betekent echter niet dat het geen goed uitgevoerde groep nummers is, maar meer nog een draai naar links van de torenhoge weg naar uitmuntendheid die we nu gewend zijn van de carrière van .Paak.
Het beste van het kwartet van singles is Make It Work, de hoofdtrack van de EP. Collega Chicagoan en Chance the Rapper's Social Experiment-bandlid Donnie Trumpet wordt in de productie gehesen, net als de mainstream flash-gedraaide underground stoere emcee Asher Roth. Als een gezamenlijke eenheid schitteren de producers en vocalisten hier allemaal. Het gefilterde Hammond-orgel en de vette breaks van het nummer horen terug naar Notorious B.I.G.'s Unbelievable, en wanneer het tegen het zware nummer wordt geplaatst, past de diepe lyrische inhoud. Paak als een geliefde die zich een weg baant naar het hart van zijn vrouwelijke luisteraar, is waar hij het beste is. Ik wil het laten werken, ik wil het goed maken als het me doodt, het is niet alleen de sterkste hook van de EP, maar ook de beste manier om zijn carrière op dit moment te begrijpen.
Cheap Whisky 70's Reisling en Drifter II zijn hier meer karakterstudies, omdat we nu meer ingaan op de menselijkheid van wie Anderson .Paak is als persoon, en niet als een vocale superster in opkomst. Over deze EP zei .Paak als volgt: De muziek spreekt voor zich. Ik kon wat diepe blues aanboren door met Blended Babies te werken. Ze brachten wat persoonlijke verhalen naar buiten en ook wat shit om naar toe te rijden. De twee eerder genoemde tracks zijn met name die producties.
Cheap Whiskey.70's Reisling is een eerbetoon aan zijn ogenschijnlijk vervreemde vader, aangezien zowel de open drum-pick-up als de eenzame leadgitaarakkoorden spreken over het idee vaderloos te zijn en te worden achtervolgd door de herinnering van die onbekende man. Goedkope whisky loopt door me heen, zegt Paak, terwijl hij zijn eigen door alcohol gedreven volwassen ervaringen relateert aan die van wat hij weet over het leven van zijn afwezige vader. Voeg daar de stroom van bewustzijnsstijlen van Drifter II aan toe over het graf van zijn vader, en de melancholische cirkel is rond. Het is een echte afwijking van wat we tot nu toe van .Paak kenden, en verdient misschien een eigen album-als-dramatische-ervaring om volledig uitgewerkt te worden. We proeven hier, en het is aangenaam, maar op de beste manier emotioneel schokkend.
Zowel King Chip als Anderson .Paak spelen jonge provence met oude zielen op So Slow, dat zich afspeelt als een fantastisch verhaal over modellen die een leuke duik nemen en ander grondig vernederd gedrag. Chip doet zijn best King Push terwijl de ijskoude drugsbaron hier rapt, terwijl .Paak het gevoel heeft dat hij zich comfortabel voelt in de rol van diepbedroefde papa's jongen die slecht is geworden. In vergelijking met The Weekend die zich gewoon tevreden voelt om rond te lopen als de ondeugd in menselijke vorm, voelt .Paak's karakterhouding vergelijkbaar, maar gelukkig anders. Is het voor hem een weg om als kunstenaar te overwegen? Kan zijn. Tegenwoordig worden verhalen over door cocaïne aangewakkerd losbandigheid echter gemeengoed in R&B, dus misschien moet hij een andere weg overwegen.
Anderson .Paak is een begenadigd singer-songwriter op weg naar mainstream superster. Op weg naar succes is hij gestopt en heeft hij vier nummers afgeleverd die, als ze worden beschouwd als meer dan een oefening in karakterontwikkeling, het mis zouden kunnen hebben. .Paak is zeker niet slechter dan deze EP, maar hij is zeker ook beter dan hij. Tussen het werken in EDM, rap en soul in het afgelopen jaar, heeft .Paak zijn geest en creatieve vleugels waarschijnlijk verder dan ooit tevoren uitgespreid. De mainstream ontdekt nu de man die al die tijd in deze kunstenaar heeft geleefd, en we beginnen nu te zien dat het oppervlak van zijn immense talent wordt bekrast.
